Vauxhall Victor

Vauxhall Victorsamochód osobowy klasy średniej, a następnie klasy wyższej produkowany pod brytyjską marką Vauxhall w latach 1957 – 1978.

Pierwsza generacja

[edytuj | edytuj kod]
Vauxhall Victor I
Ilustracja
Vauxhall Victor z 1958 roku
Inne nazwy

Envoy Custom
Envoy Sherwood
Envoy Standard
Envoy Special

Producent

Vauxhall

Zaprezentowany

luty 1957

Okres produkcji

1957 – 1961

Miejsce produkcji

Wielka Brytania Luton
Australia Adelaide
Belgia Antwerpia
Szwajcaria Biel

Poprzednik

Vauxhall Wyvern

Następca

Vauxhall Victor II

Dane techniczne
Segment

D

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi

Silniki

R4: 1,5 l, 48 KM

Skrzynia biegów

3-biegowa manualna

Napęd

przedni

Długość

4242 mm

Szerokość

1600 mm

Wysokość

1499 mm

Rozstaw osi

2489 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Konkurencja

Ford Consul
Hillman Minx Series II/III

Vauxhall Victor I z 1960 – tył
Vauxhall Victor I z 1960
Vauxhall Victor I Kombi z 1959
kanadyjski Envoy Special

Vauxhall Victor I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1957 roku.

Model Victor pojawił się w ofercie Vauxhalla jako średniej wielkości model mający zastąpić dotychczasową linię modelową Wyvern[1]. Przy tym, w związku z rosnącą popularnością samochodów europejskich na amerykańskim rynku, mniejszych od typowych amerykańskich samochodów, macierzysty koncern Vauxhalla General Motors zdecydował skonstruować nowy brytyjski samochód w sposób bardziej dostosowany do amerykańskich gustów[2]. Był on także nieco mniejszy od Wyverna[2]. Nowy samochód został oznaczony fabrycznie jako projekt F[2].

Pierwsza generacja pojazdu charakteryzowała się stylistyką typową dla samochodów amerykańskich drugiej połowy lat 50., wyróżniając się spośród europejskich konstrukcji mocno wygiętą na boki panoramiczną szybą przednią, niewielkimi płetwami z tyłu i ozdobnymi wybrzuszeniami na zderzakach[2]. Typowo dla samochodów tego okresu, spłaszczona maska była wysoko poprowadzona, opadając do przodu pomiędzy reflektorami w okrągłych oprawach osadzonymi na przedłużeniach błotników[2]. Pudełkowate nadwozie przypominało pomniejszonego Chevroleta z 1955 roku, z kratą atrapy chłodnicy na prawie całą szerokość przodu poniżej reflektorów[2]. Autorem stylistyki był projektant Vauxhalla David Jones[2]. W odróżnieniu od samochodów amerykańskich, nadwozie było samonośne[2]. Początkowo samochody miały też na wzór amerykański wylot rury wydechowej w zderzaku, lecz szybko zmieniono ją na klasyczną pod zderzakiem[2]. Silnik o pojemniści 1508 cm³ miał moc 48 KM, lecz w USA mierzono ją jako moc brutto 55 KM[2]. Skrzynia biegów była trzybiegowa synchronizowana, a od 1958 roku opcjonalnie półautomatyczna Newtondrive[2].

W lutym 1958 roku doszła wersja pięciodrzwiowego kombi[2]. W lutym 1959 roku samochód poddano liftingowi, tworząc jego serię 2[2]. Poszerzono atrapę chłodnicy na całą szerokość, zastosowano proste zderzaki, zrezygnowano z przetłoczenia na tylnych drzwiach i zmieniono ozdoby[2]. W sierpniu 1960 roku (model 1961 roku) powiększono jeszcze tylną szybę i zmodyfikowano tablicę przyrządów[2]. Produkcja pierwszej generacji zakończyła się w sierpniu 1961 roku[2].

Sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]

W Wielkiej Brytanii samochód wszedł do sprzedaży w marcu 1957 roku, a w USA pod koniec tego roku jako model 1958 roku[2]. Wyprodukowano 390 747 Victorów pierwszej generacji, w tym około 145 tysięcy 1. serii i 245 tysięcy 2. serii[2]. Pomimo rezerwy ze strony brytyjskiej prasy z powodu jego amerykańskiego stylu, samochód okazał się popularny i stał się najlepiej sprzedającym się modelem Vauxhalla w historii[2]. Był też eksportowany, zwłaszcza do USA, gdzie był sprzedawany przez dealerów Pontiaca[2]. Kosztował początkowo 729 funtów lub w USA 1988 dolarów, a 2400 dolarów za kombi[2]. W ankiecie amerykańskiego magazynu „Popular Mechanics” użytkownicy doceniali przede wszystkim jego prowadzenie się i manewrowość, ekonomię eksploatacji i stylistykę, w tym mniejsze rozmiary od amerykańskich samochodów, natomiast zastrzeżenia mieli do słabego przyspieszenia – przy czym 81% oceniło samochód jako doskonały, a tylko jedna osoba jako „kiepski”[3].

Vauxhall Victor pierwszej generacji był eksportowany także do Kanady pod tamtejszą marką Envoy[4], gdzie oferowano go pod kilkoma różnymi nazwami uzależnionymi od wariantu wyposażeniowego (Custom, Standard, Special) czy nadwozia (Sherwood dla wersji kombi)[5].

Silnik

[edytuj | edytuj kod]
  • L4 1,5 l OHV

Dane:

  • Prędkość maksymalna: 121 km/h[3]
  • Przyspieszenie: od 0 do 97 km/h – 26,5 s[3]


Druga generacja

[edytuj | edytuj kod]
Vauxhall Victor II
Vauxhall VX4/90 I
Ilustracja
Vauxhall Victor II
Inne nazwy

Envoy Custom
Envoy Sherwood
Envoy Standard
Envoy Special

Producent

Vauxhall

Zaprezentowany

wrzesień 1960

Okres produkcji

1960 – 1964

Miejsce produkcji

Wielka Brytania Luton
Australia Adelaide
Belgia Antwerpia
Dania Kopenhaga
Portugalia Azambuja
Południowa Afryka Port Elizabeth
Nowa Zelandia Auckland

Poprzednik

Vauxhall Victor I

Następca

Vauxhall Victor III

Dane techniczne
Segment

D

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi

Skrzynia biegów

4-biegowa manualna

Napęd

przedni

Długość

4394 mm

Szerokość

1626 mm

Wysokość

1500 mm

Rozstaw osi

2540 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Konkurencja

Ford Consul Classic

Vauxhall Victor II - tył
kanadyjski Envoy Sherwood

Vauxhall Victor II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1960 roku.

Druga generacja Victora przeszła obszerną metamorfozę w stosunku do poprzednika. Samochód stał się nie tylko większy i przestronniejszy, ale i zyskał nowe proporcje nadwozia - stało się ono smuklejsze, ze znacznie niżej osadzonymi reflektorami objętymi przez dużą, chromowaną atrapę chłodnicy dominującą pas przedni. Projekt nadwozia miał lepiej pasować do europejskich gustów[6]. Samochód miał oznaczenie fabryczne FB[2].

Warianty

[edytuj | edytuj kod]

Oferta Vauxhalla Victora drugiej generacji, poza odmianą standardową, została poszerzona także o topowy wariant VX4/90[7]. Poza mocniejszym, 1,6-litrowym silnikiem benzynowym, pojazd wyróżniał się też innym malowaniem i detalami nadwozia.

Sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak poprzednik, druga generacja Vauxhalla Victora była eksportowana do Kanady pod marką Envoy[8] jako kolejna odsłona gamy Custom/Standard/Special oraz Sherwood w przypadku odmiany 5-drzwiowej.

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • L4 1,5 l OHV
  • L4 1,6 l OHV


Trzecia generacja

[edytuj | edytuj kod]
Vauxhall Victor III
Vauxhall VX4/90 II
Ilustracja
Vauxhall Victor III
Inne nazwy

Envoy Custom
Envoy Sherwood
Envoy Standard
Envoy Special

Producent

Vauxhall

Zaprezentowany

grudzień 1963

Okres produkcji

1963 – 1967

Miejsce produkcji

Wielka Brytania Luton
Belgia Antwerpia
Szwajcaria Biel

Poprzednik

Vauxhall Victor II

Następca

Vauxhall Victor IV

Dane techniczne
Segment

D

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi

Skrzynia biegów

3 i 4-biegowa manualna

Napęd

przedni

Długość

4437 mm

Szerokość

1651 mm

Wysokość

1402 mm

Rozstaw osi

2540 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Konkurencja

Ford Cortina
Hillman Hunter

Vauxhall Victor III - tył
Vauxhall VX4/90 II

Vauxhall Victor III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1963 roku.

Przy okazji trzeciej generacji modelu Victor, samochód kontynuował zakres zmian znany już z poprzednika. Samochód ponownie stał się przestronniejszy, a także większy. Sylwetka zachowała charakterystyczny podłużny tył, a także bardziej oszczędnie nałożone przetłoczenia nawiązujące do modelu Opel Diplomat[9]. Samochód miał oznaczenie fabryczne FC lub Victor 101[2].

Warianty

[edytuj | edytuj kod]

Gamę odmian Vauxhalla Victora ponownie poszerzyła topowa, sportowa odmiana VX4/90[10]. Samochód otrzymał dwubarwne malowanie nadwozia, z charakterystycznym czarnym pasem biegnącym przez nadwozie, a także sportowym ogumieniem i innym wzorem alufelg.

Sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]

Na rynku kanadyjskim Vauxhall Victor oferowany był pod marką Envoy[8], a jego gamę utworzyła nie tylko odmiana sedan i kombi, jak i topowy sportowy wariant.

Silnik

[edytuj | edytuj kod]
  • L4 1,6 l OHV


Czwarta generacja

[edytuj | edytuj kod]
Vauxhall Victor IV
Vauxhall VX4/90 III
Vauxhall Ventora I
Ilustracja
Vauxhall Victor IV
Inne nazwy

Envoy Custom
Envoy Sherwood
Envoy Standard
Envoy Special

Producent

Vauxhall

Zaprezentowany

październik 1967

Okres produkcji

1967 – 1974

Miejsce produkcji

Wielka Brytania Luton
Belgia Antwerpia
Szwajcaria Biel

Poprzednik

Vauxhall Victor III

Następca

Vauxhall Cavalier

Dane techniczne
Segment

D

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi

Skrzynia biegów

3 i 4-biegowa manualna

Napęd

przedni

Długość

4496 mm

Szerokość

1702 mm

Wysokość

1334 mm

Rozstaw osi

2591 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Konkurencja

Ford Cortina
Hillman Hunter

Vauxhall Victor IV - tył
Vauxhall VX4/90 III
Vauxhall Ventora I

Vauxhall Victor IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 1967 roku.

Czwarta generacja Victora była zarazem ostatnią w tej linii modelowej, która pełniła funkcję samochodu klasy średniej. Przestronniejsze i bardziej pakowne nowe wcielenie pojazdu utrzymano w nowej estetyce Vauxhalla, wyróżniając się wyraźnie zaznaczonym przetłoczeniem tylnego nadkola, podłużną bryłą bagażnika i masywnymi błotnikami przednimi[11].

W 1975 roku Vauxhall Victor został zastąpiony przez nowy model klasy średniej, Cavalier[12].

Warianty

[edytuj | edytuj kod]

Poza topowym wariantem VX4/90[13], Vauxhall Victor IV oferowany był także w nowym, topowym wariancie Ventora wyróżniającym się bardziej luksusowym wyposażeniem i większą ilością chromowanych ozdobników nadwozia[14].

Sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]

Po raz ostatni w historii, Vauxhall Victor był sprzedawany w Kanadzie jako Envoy[8], znikając z tamtejszego rynku w 1970 roku wraz z likwidacją tamtejszej filii z portfolio General Motors.

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • L4 1,6 l OHC
  • L4 2,0 l OHC
  • L6 3,3 l OHV


Piąta generacja

[edytuj | edytuj kod]
Vauxhall Victor V
Vauxhall VX4/90 IV
Vauxhall Ventora II
Ilustracja
Vauxhall Victor V
Inne nazwy

Hindustan Contessa

Producent

Vauxhall

Zaprezentowany

marzec 1972

Okres produkcji

1972 – 1978

Miejsce produkcji

Wielka Brytania Luton
Australia Adelaide
Belgia Antwerpia
Szwajcaria Biel

Poprzednik

Vauxhall Cresta

Następca

Vauxhall Carlton

Dane techniczne
Segment

E

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi

Skrzynia biegów

4-biegowa manualna
4-biegowa automatyczna

Napęd

przedni

Długość

4540 mm

Szerokość

1700 mm

Wysokość

1400 mm

Rozstaw osi

2667 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

GMK Rekord
Opel Rekord
Ranger

Konkurencja

Ford Granada

Vauxhall Victor V - tył
Vauxhall VX4/90 IV
Vauxhall Ventora II

Vauxhall Victor V został zaprezentowany po raz pierwszy w 1972 roku.

Piąta i ostatnia generacja Vauxhalla Victora stała się znacznie większa od poprzednika, powstając tym razem w ścisłej współpracy z Oplem. Po debiucie modelu Cavalier, Victor przyjął postać topowego[15] modelu klasy wyższej, wyróżniając się przez to przestronniejszą i lepiej wyposażoną kabiną pasażerską. Pas przedni zdobiła charakterystyczna, prostokątna atrapa chłodnicy.

Warianty

[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak mniejszy poprzednik, także i Victor piątej generacji oferowany był w dwóch dodatkowych, droższych wariantach wyposażeniowych. Poza odmianą VX4/90 o sportowym profilu, była też wersja Ventora o luksusowy charakterze[16].

Koniec produkcji i następca

[edytuj | edytuj kod]

Produkcja Vauxhalla Victora zakończyła się definitywnie w 1978 roku wraz z zakończeniem się cyklu rynkowego bliźniaczych modeli Opel Rekord i Ranger, kiedy to także i piątą, większą generację zastąpił model o nowej nazwie – Carlton[17].

Pojazd był jednym z elementów polityki stopniowego odchodzenia Vauxhalla od konstruowania samodzielnych konstrukcji.

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • L4 1,7 l OHC
  • L4 2,2 l OHC
  • L6 2,7 l OHV
  • L6 3,3 l OHV


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. AFTER THE WAR – THE VAUXHALL WYVERN WELCOMES THE FIFTIES. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w 1957-1961 Vauxhall Victor. howstuffworks?. [dostęp 2020-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-29)]. (ang.).
  3. a b c Vauxhall owners praise handling and economy. „Popular Mechanics”. 110 (3), s. 82-86, 246-248, wrzesień 1958. (ang.). 
  4. Unrestored Driver w/ 18K Miles: 1960 Envoy Special. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
  5. 1957-'61 Vauxhall Victor. [dostęp 2020-09-30]. (ang.).
  6. Carshow Classics: 1961-1972 Vauxhall Victor – Luton Salutes The Victor. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
  7. The Vauxhall VX 4/90. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
  8. a b c This British Envoy to Canada is For Sale. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
  9. Vauxhall Victor FC. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
  10. UK’s rarest cars: 1965 Vauxhall VX 4/90, one of only 44 FC-series left on British roads. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
  11. HISTORY OF THE FD SERIES. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
  12. Vauxhall Cavalier the car that saved GM in Britain. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
  13. The cars : Sporting Vauxhalls – Part 1. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
  14. Vauxhall Victor FD. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
  15. Vauxhall Victor FE. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
  16. Vauxhall Victor FE. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
  17. Vauxhall Victor. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).