Viera Prokešová

Viera Prokešová
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1957
Bratysława

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 2008
Bratysława

Narodowość

słowacka

Język

słowacki

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Viera Prokešová (ur. 2 sierpnia 1957 w Bratysławie, zm. 31 grudnia 2008 tamże) – słowacka poetka, pisarka i tłumaczka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Prokešová urodziła się w Bratysławie, gdzie studiowała język słowacki i bułgarski na Uniwersytecie Komeńskiego. Przez rok pracowała jako producent w Teatrze Lalek w Nitrze[1]. W 1982 roku rozpoczęła pracę jako redaktor w wydawnictwie Slovenský spisovateľ, gdzie pracowała prawie 20 lat. W 2000 roku rozpoczęła pracę w Instytucie Literatury Światowej w Słowackiej Akademii Nauk (Ústav svetovej literatúry SAV). Zmarła w Bratysławie w wieku 51 lat[2].

W 1976 roku zaczęła publikowała wiersze w czasopismach literackich. Pierwszy zbiór wierszy ukazał się w 1984 roku. Otrzymała za niego nagrodę im. Iwana Kraski za najlepszą debiut literacki[3]. Jej wiersze ukazywały się w przekładach na język niemiecki, bułgarski, francuski i łotewski. Prokešová tłumaczyła poezję bułgarską i francuską na słowacki, a także książki dla dzieci[2].

Wybrane dzieła

[edytuj | edytuj kod]

Poezja

[edytuj | edytuj kod]

Tłumaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1980 – Vaťjo Rakovsk: Letiaci deň
  • 1989 – Maâ Anatolʹevna Ganina: Kým žijem, dúfam
  • 1989 – Josef Peterka: Autobiografia vlka
  • 1990 – Bohémske noci (wybór poezji bułgarskiego symbolizmu)
  • 1995 – Lilian Jackson Braun: Mačka, ktorá pozná farby
  • 1997 – Jacques Prévert: Nové lásky
  • 2006 – Dimitar Stefanov: Mesačné haiku
  • 2007 – Lidija Dimkowska: Skrytá kamera

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Viera Prokešová. ArsPoetica. [dostęp 2019-04-23]. (ang.).
  2. ↑ a b Viera Prokešová. Cultural Institution Blesok. [dostęp 2019-04-23]. (słow.).
  3. ↑ Viera Prokešová. Festival spisovatelů Praha,. [dostęp 2019-04-23]. (ang.).