Viola renifolia

Viola renifolia
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

fiołkowate

Rodzaj

fiołek

Gatunek

Viola renifolia

Nazwa systematyczna
Viola renifolia A.Gray
Proc. Amer. Acad. Arts 8: 288 (1870)[3]
Synonimy
  • Viola blanda var. renifolia (A.Gray) A.Gray
  • Viola brainerdii Greene
  • Viola mistassinica Greene
  • Viola renifolia var. brainerdii (Greene) Fernald[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Viola renifolia A.Gray – gatunek roślin z rodziny fiołkowatych (Violaceae). Występuje naturalnie w niemal całej Kanadzie oraz Stanach Zjednoczonych (na Alasce, w Kolorado, Connecticut, Idaho, Iowa, Maine, Massachusetts, Michigan, Minnesocie, Montanie, New Hampshire, stanie Nowy Jork, Pensylwanii, Dakocie Południowej, Vermoncie, stanie Waszyngton, Wisconsin i Wyoming)[3][5]. W całym swym zasięgu jest gatunkiem najmniejszej troski, ale regionalnie – w Connecticut, Iowa, Massachusetts, Pensylwanii i Wyoming – jest krytycznie zagrożony[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Bylina dorastająca do 5–30 cm wysokości. Jest bezłodygowa, tworzy grube i mięsiste kłącza[5].
Liście
Blaszka liściowa ma kształt od nerkowatego lub jajowatego do szeroko jajowatego lub okrągławego. Mierzy 1,5–3,5 cm długości oraz 2–5 cm szerokości, jest piłkowana i karbowana na brzegu (brzegi są czasami orzęsione), ma nasadę od sercowatego do szeroko sercowatej i ostry, tępy lub zaokrąglony (rzadko spiczasty) wierzchołek. Powierzchnia jest prążkowana, zazwyczaj pokryta delikatnymi włoskami wzdłuż lub w poprzek nerwów, czasami jest naga. Ogonek liściowy jest prążkowany, pokryty delikatnymi włoskami lub czasami nagi, ma 3–10 cm długości. Przylistki są równowąsko lancetowatych, całobrzegie lub sporadycznie pierzaste, z ostrym wierzchołkiem[5].
Kwiaty
Pojedyncze, osadzone na szypułkach (o długości 3–8 cm) wyrastających z kątów pędów. Mają działki kielicha o kształcie od lancetowatego do jajowatego. Płatki mają białą barwę na obu powierzchniach, trzy płatki dolne z fioletowymi żyłkami, nagie lub delikatnie brodate, najniższy płatek osiąga 8-10 mm długości, posiada białą, garbatą ostrogę o długości 2-3 mm[5].
Owoce
Nagie torebki mierzące 5-8 mm długości, kształcie od jajowatego do elipsoidalnego. Nasiona są pokryte cętkami o barwie od beżowej do brązowej, dorastają do 1,5-2,2 mm długości[5].
Gatunki podobne
Niekwitnące okazy V. renifolia i fiołka torfowego (V. epipsila) wyglądają bardzo podobnie. Spodnie powierzchnie liści V. renifolia mają zwykle kilka krótkich, prostych włosków na głównych żyłach, podczas gdy liście fiołka torfowego są zwykle nagie. Ponadto V. renifolia może wyglądać podobnie do V. macloskeyi[5].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Rośnie w wilgotne, często zacienionych lasach łęgowych, bagiennych lub wyżynnych, w zaroślach krzewów, na brzegach cieków wodnych lub torfowiskach. Występuje na wysokości od 200 do 3000 m n.p.m. Kwitnie od kwietnia do czerwca[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-01] (ang.).
  3. ↑ a b c Viola renifolia A.Gray. Plants of the World Online. [dostęp 2021-03-10]. (ang.).
  4. ↑ Viola renifolia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. ↑ a b c d e f g Viola renifolia A. Gray. Flora of North America. [dostęp 2021-03-11]. (ang.).
  6. ↑ Viola renifolia Kidneyleaf White Violet. NatureServe Explorer 2.0. [dostęp 2021-03-11]. (ang.).