Vittorio Visini

Vittorio Visini
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 maja 1945
Chieti

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Tunis 1967 chód na 50 km
srebro Izmir 1971 chód na 50 km

Vittorio Visini (ur. 25 maja 1945 w Chieti[1]) – włoski chodziarz, trzykrotny olimpijczyk.

Zajął 8. miejsce w chodzie na 50 kilometrów na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie[2]. Zwyciężył w tej konkurencji na igrzyskach śródziemnomorskich w 1967 w Tunisie[3], a na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku zajął 6. miejsce[1]. Nie ukończył chodu na 50 kilometrów na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach, a na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach zajął 15. miejsce na tym dystansie[4].

Zdobył srebrny medal w chodzie na 50 kilometrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1971 w Izmirze, za swym rodakiem Abdonem Pamichem[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zajął 7. miejsce w chodzie na 50 kilometrów i 8. miejsce w chodzie na 20 kilometrów[1]. Zajął 4. miejsce w chodzie na 50 kilometrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie, a chodu na 20 kilometrów nie ukończył[5]. Na igrzyskach śródziemnomorskich w 1975 w Algierze Zajął 4. miejsce w chodzie na 20 kilometrów[6]

Zajął 8. miejsce w chodzie na 20 kilometrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Chodu na 50 kilometrów nie rozgrywano na tych igrzyskach, więc zorganizowano specjalne mistrzostwa świata tylko w tej konkurencji w Malmö. Visini wystąpił na tych mistrzostwach, lecz nie ukończył chodu[7]. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze zajął 6. miejsce w chodzie na 50 kilometrów[8].

Pięciokrotnie brał udział w zawodach pucharu świata, zajmując następujące miejsca: 1965 w Pescarze (20 km) – 11. miejsce, 1970 w Eschborn (50 km) – nie ukończył, 1973 w Lugano (50 km) – 9. miejsce, 1975 w Grand-Quevilly (20 km) – 5. miejsce i 1979 w Eschborn (50 km) – 23. miejsce[9].

Był mistrzem Włoch w chodzie na 20 kilometrów w 1970 oraz w chodzie na 50 kilometrów w latach 1970–1975 i 1981[10], a także mistrzem w hali w chodzie na 2000 metrów w 1970 i 1971 oraz w chodzie na 3000 metrów w latach 1972–1976 I 1978[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Vittorio Visini [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-27] (ang.).
  2. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 527 [dostęp 2021-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  3. a b Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-27] (ang.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 534, 543 [dostęp 2021-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 549–550 [dostęp 2021-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  6. 1975 – Alger (ALG), (23 août – 6 septembre) [online], cijm.org.gr, s. 5 [dostęp 2021-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-23] (fr.).
  7. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 220 [dostęp 2021-05-27] (ang.).
  8. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 557 [dostęp 2021-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  9. IAAF World Race Walking Cup. Taicang 2014. Facts & Figures [online], IAAF, s. 24 [dostęp 2021-05-27] (ang.).
  10. Italian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-27] (ang.).
  11. Italian Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-27] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]