Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
przedsiębiorca, działacz sportowy |
Waldemar Kita (ur. 7 maja 1953 w Szczecinie) – francuski przedsiębiorca narodowości polskiej i działacz sportowy, od 2007 prezes francuskiego klubu piłki nożnej FC Nantes.
Waldemar Kita urodził się w Szczecinie, gdzie również spędził pierwsze lata swojego życia. Na początku lat 70 XX w. po śmierci ojca wyjechał wraz z matką do Francji, gdzie ukończył technikum optyczne, został optometrystą i mieszka tam do dziś.
Waldemar Kita dorobił się majątku, tworząc w 1986 roku przedsiębiorstwo Cornéal, specjalizujące się w produkcji sprzętów okulistycznych (soczewki do wszczepiania w gałki oczne) i ortopedycznych, z którą odnosił sukcesy na rynkach francuskim i europejskim w branży optycznej. Cornéal zajmowała pierwsze miejsce na francuskim i czwarte miejsce na europejskim rynku (56 mln euro obrotów w 2005 roku). W grudniu 2006 roku, Waldemar Kita sprzedał za 180 mln euro Cornéal amerykańskiej spółce farmaceutycznej Allergan.
W roku 2008 był zainteresowany kupnem Wisły Kraków, ale prezes klubu, Bogusław Cupiał nie chciał słyszeć o sprzedaży. Kita również był wymieniany jako jeden z kandydatów na stanowisko prezesa PZPN[1]. W 2009 roku Kita dostał także propozycję przejęcia udziałów w Arce Gdynia[2].
Współwłaściciel przedsiębiorstwa lotniczego VallJet – La Baule Aviation z siedzibą w Mauges-sur-Loire (30 samolotów, 150 pracowników, 60 mln euro przychodów w 2021 r.)[3].
Waldemar Kita sukcesów w branży optycznej nie potrafił przełożyć w piłkarskim biznesie. W latach 1998–2001 był prezesem występującego w szwajcarskiej lidze zespołu Lausanne Sports, który rok po odejściu Kity popadł w bankructwo, a za taki stan rzeczy w klubie z Lozanny oskarżano wielokrotnie właśnie Kitę.
W sierpniu 2007 roku Waldemar Kita powrócił do futbolu, kupując od grupy Dassault za 10 mln euro francuski klub FC Nantes, który wówczas właśnie spadł z Ligue 1[4] (Kita próbował odkupić FC Nantes już w 1998 roku, ale wtedy właściciele klubu nie byli zainteresowani jego sprzedażą). Mimo inwestycji do tej pory w klub ok. 50 mln euro, osiągnięcia FC Nantes w czasie jego rządów nie są imponujące. Po rocznej przerwie Kanarki wróciły w szeregi Ligue 1 w sezonie 2008/2009, ale ponownie spadły do drugiej ligi francuskiej, wracając do najwyższej klasy rozgrywkowej dopiero w 2013 roku, przez co niezadowoleni z sytuacji klubu kibice FC Nantes wielokrotnie żądali dymisji Waldemara Kity ze stanowiska prezesa ich klubu[5]. Dnia 16 grudnia 2014 roku został wybrany przez gazetę sportową France Football Najlepszym zarządzającym we francuskiej piłce nożnej 2014[6].
Na początku 2021 roku kibice demonstrowali przed każdym meczem, domagając się odejścia Kity, mówiąc o Kita Circus (Cyrk Kity)[7].
W 2016 roku Waldemar Kita był cytowany w aferze Panama Papers za to, że był udziałowcem spółki offshore utworzonej w 2007 roku i zlokalizowanej na Brytyjskich Wyspach Dziewiczych[8] oraz za umieszczenie tam swojego jachtu[9]. W tym samym roku jego nazwisko pojawiło się także w sprawie Football Leaks[10].
W 2019 roku, gdy wszczęto śledztwo w sprawie unikania podatków wymierzone w Waldemara Kitę, Nantes Métropole (wspólnota lokalna) zdecydowała się cofnąć decyzję o sprzedaży działki pod nowy stadion, kładąc tym samym kres projektu Prezesa FC Nantes[11].
Kilka gazet ujawniło w 2016 r., że akcje FC Nantes nabyte przez W.Kitę są w posiadaniu spółki z siedzibą w Belgii, która zadeklarowała Królestwu Belgii straty w wysokości 50 mln euro[12]. 21 lutego 2017 r. Krajowa Prokuratura Finansowa Francji wszczęła śledztwo w sprawie podejrzanego o oszustwa podatkowe za pośrednictwem tej spółki sytuowanej w Belgii[13]. Jacht finansisty i jego paryskie mieszkanie zostały zajęte w 2020 roku, śledztwo trwa[14][15].
Według francuskiego systemu podatkowego Waldemar Kita, dzięki swojej fikcyjnej rezydencji podatkowej w Belgii, oszukał Francję na 14,8 mln euro niezapłaconego podatku. Od 2010 r. spółka otrzymała również 70 mln EUR z Luksemburgu[16]. W.Kita korzystał również z pożyczki od Republiki Francuskiej podczas COVID-19, po czym wprowadził pieniądze do belgijskiego holdingu[17].