Walerij Abramow

Walerij Abramow
Валерий Абрамов
Pełne imię i nazwisko

Walerij Aleksandrowicz Abramow

Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1956
Jercewo

Data i miejsce śmierci

14 września 2016
Moskwa

Wzrost

173 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Halowe mistrzostwa Europy
srebro Budapeszt 1983 bieg na 3000 m
brąz Grenoble 1981 bieg na 3000 m
brąz Mediolan 1982 bieg na 3000 m
Zawody Przyjaźń-84
złoto Moskwa 1984 bieg na 10 000 m
Odznaczenia
Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Walerij Aleksandrowicz Abramow (ros. Валерий Александрович Абрамов, ur. 22 sierpnia 1956 w Jercewie, zm. 14 września 2016 w Moskwie[1][2][3]) – rosyjski lekkoatleta, średnio– i długodystansowiec, trzykrotny medalista halowych mistrzostw Europy. W czasie swojej kariery startował w barwach Związku Radzieckiego.

Odpadł w eliminacjach biegu na 1500 metrów na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze[4]. Zajął 2. miejsce w biegu na 5000 metrów w zawodach pucharu świata w 1979 w Montrealu[5]. Na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie odpadł w półfinale tej konkurencji[1].

Zdobył brązowy medal w biegu na 3000 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1981 w Grenoble, przegrywając jedynie z Alexandre’em Gonzalezem z Francji i Ewgenim Ignatowem z Bułgarii[6]. Zajął 2. miejsce w biegu na 5000 metrów w finale pucharu Europy w 1981 w Zagrzebiu[7].

Ponownie zdobył brązowy medal w biegu na 3000 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1982 w Mediolanie, za Patrizem Ilgiem z Republiki Federalnej Niemiec i Alberto Covą z Włoch[8]. Na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach zajął 6. miejsce w finale biegu na 5000 metrów[9].

Na halowych mistrzostwach Europy w 1983 w Budapeszcie wywalczył brązowy medal w biegu na 3000 metrów, przegrywając z Draganem Zdravkoviciem z Jugosławii, a wyprzedzając Uwe Mönkemeyera z RFN[10]. Zajął 11. miejsce w biegu na 5000 metrów na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[11]. Zajął 3. miejsce w biegu na 10 000 metrów w zawodach Superligi pucharu Europy w 1983 w Londynie[7].

Na zawodach „Przyjaźń-84” rozgrywanych w Moskwie dla lekkoatletów z państw bojkotujących igrzyska olimpijskie w 1984 w Los Angeles Abramow zwyciężył w biegu na 10 000 metrów[12]. Zajął 10. miejsce w biegu na 3000 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1985 w Pireusie[13].

Abramow był mistrzem Związku Radzieckiego w biegu na 1500 metrów oraz w sztafecie 4 × 800 metrów w 1978, w biegu na 5000 metrów w 1979, w biegu na 10 000 metrów w 1987 i w biegu przełajowym w 1981, wicemistrzem w biegu na 5000 metrów w 1980, 1982 i 1983 oraz w biegu na 10 000 metrów w 1985, a także brązowym medalistą w biegu na 5000 metrów w 1987[2][3][14]. Był również halowym mistrzem ZSRR w biegu na 1500 metrów w 1983 oraz w biegu na 3000 metrów w latach 1978 i 1981–1983[15].

9 września 1981 w Rieti Abramow ustanowił rekord ZSRR w biegu na 5000 metrów z czasem 13:11,99, który do tej pory (maj 2020) jest rekordem Rosji[16]. Był również rekordzistą Rosji (choć nie ZSRR) w biegu na 10 000 metrów z czasem 27:55,17 uzyskanym 17 sierpnia 1984 w Moskwie[17].

Pozostałe rekordy życiowe Abramowa[18]:

  • bieg na 1500 metrów – 3:36,80 (27 sierpnia 1981, Kijów)
  • bieg na 3000 metrów – 7:46,8 (27 lipca 1983, Leningrad)

W 1984 otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Valery Abramov [online], olympedia.org [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  2. ↑ a b B.Б. Зеличенок, B.Н. Спичков, B.Л. Штейнбах: Лёгкая Aтлетика: энциклопедия А-Я в 2-х томах. T. 1: А–Н. Moskwa: Человек, 2012, s. 8. ISBN 978-5-904885-80-9. (ros.).
  3. ↑ a b c АБРАМОВ Валерий Александрович [online], infosport.ru [dostęp 2020-05-02] (ros.).
  4. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 554 [dostęp 2020-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. ↑ IAAF World Cup in Athletics [online], GBRAthletics [dostęp 2020-05-02] (ang.).
  6. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 464 [dostęp 2020-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  7. ↑ a b European Cup A Final and Super League (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-05-02] (ang.).
  8. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 469 [dostęp 2020-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  9. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 562 [dostęp 2020-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  10. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 474 [dostęp 2020-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  11. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 124 [dostęp 2020-05-02] (ang.).
  12. ↑ Olympic Boycott Games [online], GBRAthletics [dostęp 2020-05-02] (ang.).
  13. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 483–484 [dostęp 2020-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  14. ↑ Soviet Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-05-02] (ang.).
  15. ↑ Soviet Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-05-02] (ang.).
  16. ↑ Статистика / Рекорды России [online], Wsierossijskaja fiedieracyja logkoj atletiki [dostęp 2020-05-02] (ros.).
  17. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 53, 59. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  18. ↑ Athlete Profile: Valeriy ABRAMOV [online], World Athletics [dostęp 2020-05-02] (ang.).