Warren Spahn

Warren Spahn
Ilustracja
miotacz
Pełne imię i nazwisko

Warren Edward Spahn

Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1921
Buffalo

Data śmierci

24 listopada 2003

Odbijał

lewą

Rzucał

lewą

Debiut

19 kwietnia 1942

Ostatni występ

1 października 1985

Statystyki
Win–loss record

363–245

ERA

3,09

Strikeouty

2583

Kariera klubowa
Lata Kluby
1942, 1946–1964 Boston/Milwaukee Braves
1965 New York Mets
1965 San Francisco Giants
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

1973

Głosów

82,9%

Metoda elekcji

BBWAA

Warren Edward Spahn (ur. 23 kwietnia 1921, zm. 24 listopada 2003) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 21 sezonów w Major League Baseball.

Spahn podpisał kontrakt jako wolny agent z Boston Bees w czerwcu 1940 roku (klub zmienił nazwę na Boston Braves w 1941), w którym zadebiutował 19 kwietnia 1942 w meczu przeciwko New York Giants[1][2]. Podczas II wojny światowej (od grudnia 1942 do maja 1945) służył w U.S. Army w stopniu porucznika; brał udział w między innymi Bitwie o Ardeny[3].

W sezonie 1946 po raz pierwszy wystąpił w Mecz Gwiazd MLB i po raz pierwszy miał najlepszy w lidze ERA (zwyciężył w tej klasyfikacji również w 1953 i 1961 roku)[2]. Jako zawodnik Braves ośmiokrotnie zaliczył najwięcej zwycięstw (1949, 1950, 1953, 1957–1961) i czterokrotnie zaliczył najwięcej strikeoutów (1949–1952)[2]. W 1957 zagrał w dwóch meczach World Series, w których Braves pokonali New York Yankees 4–3 w serii best-of-seven[4]. W tym samym roku otrzymał nagrodę Cy Young Award dla najlepszego miotacza w MLB[5].

Spahn rozegrał dwa no-hittery; pierwszego 16 września 1960 w meczu przeciwko Philadelphia Phillies, drugiego 28 kwietnia 1961 w spotkaniu z San Francisco Giants[6]. 11 sierpnia 1961 zaliczył 300. zwycięstwo w karierze jako trzynasty baseballista w historii MLB[6]. W listopadzie 1964 przeszedł do New York Mets, zaś w lipcu 1965 do San Francisco Giants[1]. Po raz ostatni zagrał 1 października 1965 mając 44 lata[2].

W późniejszym okresie był między innymi menadżerem Tulsa Oilers, klubu farmerskiego St. Louis Cardinals i trenerem miotaczy w Cleveland Indians[6]. W 1973 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[7]. Zmarł 24 listopada 2003 roku[6].

Nagrody i wyróżnienia
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
17× All-Star 1947, 1949, 1950, 1951, 1952, 1953, 1954, 1956, 1957,
1958, 1959¹, 1959², 1961¹, 1961², 1962¹, 1962², 1963
[2]
Cy Young Award 1957 [5]
Zwycięzca w World Series 1957 [4]
Lou Gehrig Memorial Award 1961 [8]
300 win club [9]
Major League Baseball All-Century Team [10]
Baseball Hall of Fame od 1973 [7]
# 21 zastrzeżony przez Braves 1965 [11]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Warren Spahn Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
  2. a b c d e Warren Spahn Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
  3. Baseball in Wartime - Warren Spahn. baseballinwartime.com. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
  4. a b 1957 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
  5. a b Cy Young Award winners. mlb.com. [dostęp 2013-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-30)]. (ang.).
  6. a b c d Warren Spahn Biography. sabr.org. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
  7. a b Spahn, Warren. baseballhall.org. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
  8. Lou Gehrig Memorial Award. baseball-almanac.com. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
  9. 300 Wins Club. baseball-almanac.com. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
  10. The All-Century Team. mlb.com. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
  11. Braves Retired Numbers. braves.com. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).