Wasil Kuryłau

Wasil Kuryłau
Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1947
Brześć

Data i miejsce śmierci

12 listopada 2019
Brześć

Wzrost

180 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
DJuSSz-4 Brześć
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1965 Spartak Brześć 1 (0)
1966–1968 Dynamo Mińsk 27 (4)
1969–1970 Metałurh Zaporoże 29 (3)
1971 Awanhard Sewastopol ? (?)
1972 Awanhard Równe ? (6)
1973–1974 Kołos Połtawa ? (14)
1975–1978 Buh/Dynama Brześć 153 (24)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1978–1981 Dynama Brześć (asystent)
1982 Dynama Brześć (dyrektor)
1982 Dynama Brześć (p.o.)
1985 Awanhard Równe (dyrektor)
1989–1991 Awanhard Równe (dyrektor)
1992 Weres Równe
1993 Dynama Brześć (asystent)
1993–1994 Dynama Brześć
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wasil Iwanawicz Kuryłau, biał. Васіль Іванавіч Курылаў, ros. Василий Иванович Курилов, Wasilij Iwanowicz Kuriłow (ur. 30 listopada 1947 w Brześciu, Białoruska SRR, zm. 12 listopada 2019 tamże[1]) – białoruski piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1965 roku rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Spartak Brześć, skąd w następnym sezonie został zaproszony do Dynama Mińsk. W 1969 przeniósł się do Ukrainy, gdzie bronił barw klubów Metałurh Zaporoże, Awanhard Sewastopol, Awanhard Równe i Kołos Połtawa. W 1975 powrócił do Brześcia, gdzie występował w rodzimym klubie który nazywał się najpierw Buh, a potem Dynama. Zakończył karierę w roku 1978.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Karierę szkoleniowca rozpoczął w 1978 roku. Najpierw pomagał trenować, a od 1982 pracował jako dyrektor klubu Dynama Brześć. Od maja 1982 po zwolnieniu trenera Iwan Szczokin pełnił funkcje trenerskie do końca roku. Potem wyjechał do Równa, gdzie pracował z przerwą na stanowisku dyrektora Awanhardu Równe, a w 1992 stał na czele klubu, który zmienił nazwę na Weres Równe. W 1993 powrócił na Dynama Brześć, gdzie najpierw pomagał trenować, a w czerwcu 1993 został mianowany na stanowisko głównego trenera klubu, którym kierował do maja 1994[2][3].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]
ZSRR U-18

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]