Wałęsak zwyczajny
Pardosa amentata
|
(Clerck, 1757)
|
|
Wałęsak zwyczajny – samica z kokonem wypełnionym jajami
|
Systematyka
|
Domena
|
eukarionty
|
Królestwo
|
zwierzęta
|
Typ
|
stawonogi
|
Gromada
|
pajęczaki
|
Rząd
|
pająki
|
Rodzina
|
pogońcowate
|
Podrodzina
|
Pardosinae
|
Rodzaj
|
Pardosa
|
Gatunek
|
wałęsak zwyczajny
|
Synonimy
|
- Araneus amentatus (Clerck, 1757)
- Araneus fumigatus (Clerck, 1757)
- Aranea fumigata (Linnaeus, 1758)
- Aranea saccata (Linnaeus, 1758)
- Aranea lyonetti (Scopoli, 1763)
- Aranea littoralis (De Geer, 1778)
- Lycosa saccata (Hahn, 1833)
- Lycosa paludicola (C. L. Koch, 1834)
- Leimonia paludicola (C. L. Koch, 1850)
- Lycosa fumigata (Thorell, 1856)
- Lycosa saccata (Blackwall, 1861)
- Leimonia fumigata (Simon, 1864)
- Lycosa pullata (Giebel, 1869)
- Pirata knorri (Becker, 1882)
- Pirata hygrophilus (Becker, 1882)
- Trochosa postuma (O. P.-Cambridge, 1905)
- Lycosa postuma (O. P.-Cambridge, 1912)
- Pardosa postuma (Roewer, 1955)[1]
|
|
|
Wałęsak zwyczajny (Pardosa amentata) – gatunek małego pająka z rodziny pogońcowatych (Lycosidae).
Spotykany na wysokościach do 900 m. n.p.m.[2] Występuje na terenie Europy i Rosji, ale najliczniej rozpowszechniony w północno zachodniej i środkowej Europie[1][2]. W Polsce liczny, spotykany w całym kraju. Żyje na wilgotnych terenach otwartych, ale także na leśnych polanach i brzegach rzek[3]. Spotykany też na torfowiskach, mokradłach, wrzosowiskach, słonych bagnach[4].
- długość ciała 5,5–7 mm[3] Samice są większe od samców.
Ciało krępej budowy, odnóża krótkie, głowotułów długi.
Aktywny od marca do października. Pokarmem wałęsaka zwyczajnego są drobne bezkręgowce. Nie buduje sieci[3].
- Brtek, L'ubomír, i inni, Świat zwierząt, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1983, s.80, ISBN 83-09-00747-7.
Identyfikatory zewnętrzne (
takson):