Wiciokrzew Ledeboura

Wiciokrzew skrytoowocowy odm. Ledeboura
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

szczeciowce

Rodzina

przewiertniowate

Rodzaj

wiciokrzew

Gatunek

wiciokrzew skrytoowocowy

Odmiana

Ledeboura

Nazwa systematyczna
Lonicera involucrata var. ledebourii (Eschsch.) Jeps.
Man. Fl. Pl. Calif.: 968 (1925)[3]
Synonimy
  • Lonicera ledebourii Eschsch[4]
Multimedia w Wikimedia Commons
Ogólny pokrój rośliny

Wiciokrzew skrytowocowy odmiany Ledeboura, suchodrzew Ledeboura (Lonicera involucrata var. ledebourii) – odmiana wiciokrzewu skrytoowocowego (Lonicera involucrata) z rodziny przewiertniowatych (Caprifoliaceae)[4]. Pochodzi z USA (ze stanów Kalifornia i Oregon[4]). W Polsce uprawiany w nasadzeniach żywopłotowych i samodzielnie.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Łodyga
Gęsto rozgałęziona, dołem zdrewniała górą zielna o długości do 2,5 metra. W miejscach pąków i liści zgrubiała a wewnątrz pełna, wypełniona białym rdzeniem. W części zielnej czterokanciasta i miejscami czerwono nabiegła.
Liście
W okółkach, po dwa naprzemianlegle ułożone, pojedyncze z gładkim lekko falistym brzegiem, o nerwacji pierzastej, spodem jaśniejsze, pokryte gęsto krótkimi, białymi włoskami, w dotyku sprawiają wrażenie mięsistych. Do późnej jesieni zachowują ciemnozielony kolor. Mogą osiągać długość 12 cm przy 1–2 cm ogonku. Z kątów liści wyrastają kwiaty a później owoce.
Kwiaty
Na dość długich szypułkach, zrośnięte po dwa w osłonie stale rosnących przylistków oraz podkwiatków. Działki kielicha i zalążnia niewidoczne i osłonięte podkwiatkami. Płatki korony żółte, zrośnięte do połowy, tworzą rurkę długości 1,5–2 cm. Do płatków od wewnątrz przyczepionych jest 5 pręcików. Dwuznamionowy słupek wyraźnie wystaje nad rurkę korony. Części kwiatu podobnie jak liście gęsto pokryte włoskami. W różnych miejscach, fragmenty rośliny mniej lub bardziej nabiegłe czerwono. Kwitnie od maja do lipca, często ponawia kwitnienie na jesieni, ale nie tak obficie jak w pierwszym okresie.
Owoc
Błyszczące i gładkie jagody, początkowo zielone, od lipca do września dojrzałe – fioletowoczarne. Przylistki wtedy odchylają się do tyłu odsłaniając jagody.

Uprawa

[edytuj | edytuj kod]

Bez specjalnych wymagań, niepodcinana roślina potrzebuje dużo przestrzeni gdyż silnie się rozrasta. Strefy mrozoodporności 6-10[5]. Rozmnaża się przez nasiona wysiewane wiosną lub jesienią, oraz przez sadzonki wykonywane latem lub jesienią. Bywa atakowany przez mszyce.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-27] (ang.).
  3. ↑ Lonicera involucrata var. ledebourii (Eschsch.) Jeps.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-03-18].
  4. ↑ a b c Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-07-20].
  5. ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Seneta W. Dendrologia, PWN, Warszawa 1978