Wielka Nieszawka (gmina)

Wielka Nieszawka
gmina wiejska
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

toruński

TERC

0415082

Wójt

Katarzyna Streich (2024)

Powierzchnia

216,22 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


5010[1]

• gęstość

23,2 os./km²

Nr kierunkowy

56

Tablice rejestracyjne

CTR

Adres urzędu:
ul. Toruńska 12
87-165 Wielka Nieszawka
Szczegółowy podział administracyjny
Plan gminy Wielka Nieszawka
Liczba sołectw

4

Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wielka Nieszawka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Wielka Nieszawka”
Ziemia53°00′N 18°30′E/52,996667 18,507778
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Wielka Nieszawka (do 1954 gmina Podgórz) – gmina wiejska w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim. Siedzibą gminy jest Wielka Nieszawka. Według danych z 30.06.2014 r.[2] gmina ma powierzchnię 216,22 km² i zamieszkuje ją 4920 osób.

W latach 1975–1998 gmina administracyjnie należała do województwa toruńskiego.

Struktura powierzchni

[edytuj | edytuj kod]

Według danych z roku 2002[3] gmina Wielka Nieszawka ma obszar 216,28 km², w tym:

  • użytki rolne: 8%
  • użytki leśne: 55%

Gmina stanowi 17,59% powierzchni powiatu.

Ukształtowanie terenu gminy jest bardzo urozmaicone, a obecną formę zawdzięcza zlodowaceniu północnopolskiemu. W okolicach Wielkiej i Małej Nieszawki, rozciągające się na lewym brzegu Wisły, wydmy śródlądowe są jednym z najlepiej wykształconych kompleksów w Polsce. Wydmy te rozwinęły się ok. 14–10 tys. lat temu na wyższych poziomach tarasowych pradoliny Wisły, a wśród nich dominują przede wszystkim wydmy paraboliczne lub wałowe, wykazując znaczne wysokości dochodzące do 30 m w partiach czołowych. Stanowią one podstawowy element krajobrazotwórczy gminy. Ze względu na lesistość i znaczne zwydmienie teren gminy jest obszarem chronionego krajobrazu. Ponadto cała powierzchnia leśna znajduje się w strefie tzw. „lasów ochronnych wokół Torunia”, stanowiących „zielone płuca miasta”.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Dane z 30 czerwca 2014[2][4]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 4920 100 2506 51,0 2414 49,0
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
22 11,22 10,78
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Wielka Nieszawka w 2014 roku[1].


Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

Gmina Wielka Nieszawka podzielona jest na cztery sołectwa:

W gminie znajdują się także miejscowości niesołeckie: Brzeczka, Chorągiewka, Cierpiszewo, Dybowo, Kąkol, Maciejewo, Małe Jarki, Popioły, Pieczenia.

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Gmina Wielka Nieszawka jest drugą najbogatszą gminą wiejską w województwie kujawsko-pomorskim i 47. w Polsce według danych za 2014 rok. Zgodnie z wyliczeniami czasopisma "Wspólnota" skorygowany wskaźnik dochodów gminy na mieszkańca wyniósł 4027,27 złotych[5].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Wykaz zarejestrowanych zabytków nieruchomych na terenie gminy[6]:

Sąsiednie gminy

[edytuj | edytuj kod]

Aleksandrów Kujawski (gmina wiejska), Aleksandrów Kujawski (miasto), Gniewkowo, Lubicz, Obrowo, Rojewo, Solec Kujawski, Toruń, Zławieś Wielka

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Gmina Wielka Nieszawka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-14], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  2. a b Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2014 r. Stanu w dniu 30 VI 2014 r. GUS. [dostęp 2015-02-16]. (pol.).
  3. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  4. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym 2013
  5. Redakcja eOsielsko.pl: Osielsko najbogatsze w województwie. Według najnowszego rankingu Toruń tuż za nami, Bydgoszcz daleko. eosielsko.pl. [dostęp 2015-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-22)].
  6. Rejestr zabytków nieruchomych na terenie województwa kujawsko-pomorskiego stan na dzień 31 grudnia 2011 roku, s. 96. [dostęp 2012-02-28].