wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) |
1376[2] |
Strefa numeracyjna |
52 |
Kod pocztowy |
86-160[3] |
Tablice rejestracyjne |
CSW |
SIMC |
0099530 |
Położenie na mapie gminy Warlubie | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu świeckiego | |
53°35′08″N 18°40′11″E/53,585556 18,669722[1] |
Wielki Komorsk – sołecka wieś kociewska w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Warlubie, częściowo na Wysoczyźnie Świeckiej i w Dolinie Dolnej Wisły.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 1376 mieszkańców[2]. Jest drugą co do wielkości miejscowością gminy Warlubie.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0099547 | Komorsk | część wsi |
0099553 | Kozłowiec | część wsi |
0099560 | Lisi Kąt | część wsi |
0099576 | Prądki | część wsi |
0099582 | Ryżewo | część wsi |
O prastarym osadnictwie świadczą odkryte groby skrzynkowe (ok. 500-125 p.n.e.). Miejscowość znajdowała się pod panowaniem książąt Pomorza Gdańskiego, a od roku 1246 była w posiadaniu biskupów kujawskich. Pierwotny kościół pochodził z roku 1295 (zachowały się gotyckie fragmenty w dolnej części wieży), a obecny barokowy kościół, będący trzecią w historii Komorska świątynią, wybudowano w roku 1798. W kościele znajduje się ornat z XVIII wieku i witraże z roku 1896 (wykonane w Monachium). W XVI wieku wieś częściowo zasiedlona została przez mennonitów holenderskich. Do dziś zachowały się w Wielkim i Małym Komorsku XIX-wieczne chaty drewniane o konstrukcji zrębowej, wybudowane w stylu holenderskim.