Wielonarodowy Korpus Szybkiego Reagowania ARRC

Wielonarodowy Korpus Szybkiego Reagowania

Allied Rapid Reaction Corps ARRC

Historia
Organizacja	NATO
Sformowanie	1992
Tradycje
Rodowód	brytyjski 1 KA
Dowódcy
Pierwszy	gen. ltn. Jeremy Mackenzie
Obecny	gen. ltn. Nick Borton
Organizacja
Dyslokacja	Bielefeld Gloucester (od 2010)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Wielonarodowy Korpus Szybkiego Reagowania (ang. Allied Rapid Reaction Corps – ARRC) – wyższy związek taktyczny Paktu Północnoatlantyckiego.

Charakterystyka

Po zakończeniu zimnej wojny struktury wojskowe NATO poddane zostały głębokiej reorganizacji. W 1991 zostały utworzone między innymi Siły Reagowania NATO^[1].

Zasadniczym trzonem uderzeniowym sił szybkiego reagowania były wojska Korpusu Szybkiego Reagowania ARRC. Korpus został sformowany w 1992 na bazie brytyjskiego 1 Korpusu Armijnego stacjonującego w Bielefeld. Dowództwu korpusu miało podlegać dziesięć ekwiwalentnych dywizji. Kontyngent stanowiły narodowe oddziały sił zbrojnych Niemiec, Belgii, Danii, Holandii, Hiszpanii, Grecji, Wielkiej Brytanii, Włoch, Portugalii, Turcji i Stanów Zjednoczonych. Ponadto w skład korpusu wchodziła Wielonarodowa Dywizja Powietrznomanewrowa „Centrum”^[2]. Głównym zadaniem korpusu było przygotowanie się do sprawowania funkcji i prowadzenia operacji lądowych – jako dowództwo korpusu, dowództwo komponentu lądowego, dowództwo komponentu lądowego Sił Odpowiedzi NATO i jako Połączone Stanowisko Dowodzenia Sił^[3].

Podczas swojej kadencji korpus dowodził między innymi: siłami lądowymi podczas misji IFOR w Bośni w latach 1995–1996; siłami lądowymi podczas wojny w Kosowie w 1999 oraz oddziałami ISAF w Afganistanie w 2006^[4][5]. W 2011 Korpus wzmocnił 250 oficerami i żołnierzami kwaterę dowództwa ISAF w Afganistanie. W 2010 Dowództwo Korpusu zostało przeniesione do Gloucester. Sztab Korpusu składał się z około 400 osób personelu, przy czym żołnierze Wielkiej Brytanii stanowili jego 60 procent. Na dowódcę korpusu wyznaczany jest trzygwiazdkowy generał angielski^[6].

Dowódcy korpusu

Dowódcy Wielonarodowego Korpusu Szybkiego Reagowania NATO^[7]:

Stopień, imię i nazwisko	Czasokres
gen. ltn. Jeremy Mackenzie	1992–1994
gen. ltn. Michael Walker	1994–1997
gen. ltn. Mike Jackson	1997–2000
gen. ltn. Christopher Drewry	2000–2003
gen. ltn. Richard Dannatt	2003–2005
gen. ltn. David J. Richards	2005–2007
gen. ltn. Richard Shirreff	2007–2011
gen. ltn. James Bucknall	2011–2013
gen. ltn. Timothy Evans	2013–2016
gen. ltn. Timothy Radford	2016–2019
gen.ltn. Edward Smyth-Osbourne	2019–2021
gen. ltn. Nick Borton	2021–

Przypisy

1. Zarychta 2013 ↓, s. 303.
2. Solak 1999 ↓, s. 176.
3. ARRC – About us – Mission ↓, 2023.
4. Zarychta 2013 ↓, s. 303–304.
5. ARRC – About us ↓, 2023.
6. Zarychta 2013 ↓, s. 304.
7. ARRC – Former Commanders ↓, 2023.

Bibliografia

• Julian Kaczmarek, Adam Skowroński: NATO, Europa, Polska. Wrocław: Atta 2, 1998. ISBN 83-86882-66-2.
• Janusz Solak: Niemcy w NATO. Warszawa: Bellona SA, 1999. ISBN 83-11-08879-9.
• Stanisław Zarychta: Struktury militarne NATO 1949–2013. Warszawa: Bellona SA, 2013. ISBN 978-83-11-13021-0.
• Allied Rapid Reaction Corps – About us. NATO. [dostęp 2023-05-10]. (ang.).
• Allied Rapid Reaction Corps – About us – Mission. NATO. [dostęp 2023-05-10]. (ang.).
• Allied Rapid Reaction Corps – Former Commanders. NATO. [dostęp 2023-05-10]. (ang.).

Kontrola autorytatywna (Europejskie Siły Szybkiego Reagowania):

• VIAF: 134144972
• LCCN: nr95020977