Wierzba wykrojona

Wierzba wykrojona
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

wierzbowate

Rodzaj

wierzba

Gatunek

wierzba wykrojona

Nazwa systematyczna
Salix retusa L.
Syst. Nat. ed.10 1287 1759[3]
Synonimy
  • Salix kitaibeliana Willd.
Multimedia w Wikimedia Commons

Wierzba wykrojona[4], wierzba Kitaibela (Salix retusa) – gatunek rośliny należący do rodziny wierzbowatych. Rodzimym obszarem jej występowania są góry Europy. W Polsce roślina rzadka, występuje głównie w Tatrach[5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Bardzo mały, płożący się krzew alpejski, tzw. krzewinka szpalerowa z gałązkami przylegającymi do ziemi lub skał[5].
Pędy
Gałązki krótkie i gęsto rozgałęzione, pomiędzy nimi nieliczne długie, prętowate pędy. Pędy nagie, zwykle wyraźnie połyskujące. Pąki wypukłe, okryte pojedynczą łuską, zupełnie tępe, drobne i liczne, nie zwężone u nasady[5]
Liście
Liście dość grube, odwrotnie jajowate, klinowato zwężające się, na końcach lekko wycięte lub tępe, rzadko lekko zaostrzone. Blaszki liściowe o długości 1-2,5 cm, żywozielone, połyskujące, o orzęsionych brzegach, nieowłosione. Nerwy boczne w liczbie 3–4 wyrastają wyraźnie skośnie, na spodniej stronie słabo widoczne. Przylistki odpadają bardzo szybko, tak, że przeważnie nie obserwuje się ich na pędach[6][6].
Kwiaty
Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o nieodpadających łuskach. Kotki, mające wraz z ulistnionym trzonkiem 1-3 cm długości wyrastają jednocześnie z liśćmi. Kwiaty męskie mają po dwa miodniki o nierównej wielkości i dwa wolne pręciki. Kotki żeńskie o łuskach jednobarwnych. Kwiaty żeńskie mają dwa miodniki, słupek nagi, z krótką szyjką na szypułce o długości 0,5 mm (czasami do 1,5 mm)[6].
  • Morfologia
    Morfologia
  • Kwitnące pędy
    Kwitnące pędy
  • Dojrzewające mieszki z nasionami
    Dojrzewające mieszki z nasionami

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Zmienność

[edytuj | edytuj kod]
  • W Polsce występuje jeszcze podgatunek – wierzba Kitaibela (Salix retusa ssp. kitaibeliana), przez niektórych uważany za odrębny gatunek. Ma on bardzo podobną budowę, jest tylko około dwukrotnie większy i liście jego mogą być słabo zaostrzone. Występuje w takim samym środowisku jak typowy gatunek.
  • Czasami można spotkać różniące się od typowej formy, trudne do oznaczenia mieszańce z w. oszczepowatą, w. zielną, w. żyłkowaną, w. dwubarwną[6].
 Zobacz też: Rośliny tatrzańskie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-12-10] (ang.).
  3. ↑ The Plant List. [dostęp 2017-01-11].
  4. ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  5. ↑ a b c W. Kulesza: Klucz do oznaczania drzew i krzewów. Warszawa: PWRiL, 1955.
  6. ↑ a b c d Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  7. ↑ Joachim Mayer, Heinz-Werner Schwegler: Wielki atlas drzew i krzewów. Oficyna Wyd. „Delta W-Z”. ISBN 978-83-7175-627-6.
  8. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  9. ↑ Paweł Skawiński, Tomasz Zwijacz-Kozica: Tatrzański park narodowy. Warszawa: Elipsa, 2005. ISBN 83-7073-408-1.
  1. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  2. Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Kraków: Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.