Wiesław Michnikowski
Imię i nazwisko
Wiesław Antoni Michnikowski
Data i miejsce urodzenia
3 czerwca 1922 Warszawa
Data i miejsce śmierci
29 września 2017 Warszawa
Zawód
aktor
Lata aktywności
1945–2007
Odznaczenia
Grób Wiesława Michnikowskiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
Wiesław Antoni Michnikowski (ur. 3 czerwca 1922 w Warszawie , zm. 29 września 2017 tamże) – polski aktor teatralny i filmowy , wykonawca piosenki aktorskiej , artysta kabaretowy .
Syn Mieczysława Michnikowskiego (1880–1962) i Franciszki z domu Skrzypek (1880–1978)[1] [2] .
Absolwent III LO im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie[3] . W 1946 zdał egzamin eksternistyczny w Szkole Dramatycznej w Lublinie . Był kolejno aktorem Teatru Domu Żołnierza w Lublinie (1945–1946), Teatru Miejskiego w Lublinie (1946–1947), Teatru Klasycznego w Warszawie (1947–1948), Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1948–1951), Teatru Młodej Warszawy (1951–1956), Teatru Komedia w Warszawie (1956–1957), Kabaretu Wagabunda (1957–1958), Teatru Współczesnego w Warszawie (1958–1970), Teatru Polskiego w Warszawie (1970–1971), ponownie Współczesnego (od 1971).
Poza teatrem popularność przyniosły mu występy estradowe, filmowe i telewizyjne. Był jedną z gwiazd telewizyjnego Kabaretu Starszych Panów , kabaretu „Dudek” oraz radiowego Podwieczorku przy mikrofonie .
Do najbardziej znanych ról filmowych Michnikowskiego zalicza się postać Jej Ekscelencji w Seksmisji Juliusza Machulskiego . Aktor występował także m.in. w filmach Rififi po sześćdziesiątce , Gangsterzy i filantropi , Otello z M-2 , Skutki noszenia kapelusza w maju oraz Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy oraz serialu Czterej pancerni i pies . W polskiej wersji językowej serialu animowanego Smerfy użyczył głosu postaci Papy Smerfa. Wystąpił w przedstawieniu Teatru Telewizji Nikt mnie nie zna .
Zmarł 29 września 2017 w Warszawie[4] ; 5 października urna z prochami aktora została złożona do grobu rodzinnego na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 68-1-27/28)[1] .
Miał starszą siostrę Irenę (1906–1986)[5] [6] i starszego brata Feliksa (1910–1989)[2] [7] .
Był żonaty z Marią Anielą Sobieszek (1930–2009), historyk sztuki[8] . W listopadzie 2014 ukazała się książka Tani drań – wywiad rzeka z Wiesławem Michnikowskim, przeprowadzony przez syna Marcina. Drugim synem jest rzeźbiarz Piotr Michnikowski .
Wnukami Wiesława Michnikowskiego są: Mateusz Michnikowski – aktor, Roch Michnikowski – operator filmowy oraz Jakub Michnikowski – reżyser i scenarzysta filmowy.
2007: Na dobre i na złe – Jan (odc. 300)
2001: Na dobre i na złe – pan Jerzy (odc. 61)
1997: Pokój 107 – profesor Brzeszczyk, wykładowca Irka
1993: Czterdziestolatek. 20 lat później – literat Pacierpnik, pierwszy klient firmy Karwowskiego
1993: Skutki noszenia kapelusza w maju – Mateusz Korczyński
1989: Rififi po sześćdziesiątce – Edward Wróbel, kasjer w banku w Nowych Jorkach
1988–1991: W labiryncie – Czesław Kulczycki, przyjaciel Leona Guttmana (gościnnie)
1986: Podróże pana Kleksa – Doktor Paj-Chi-Wo
1984: Akademia pana Kleksa – Doktor Paj-Chi-Wo
1984: 5 dni z życia emeryta – Jan Bzowski, dziadek Adama
1983: Seksmisja – Jej Ekscelencja
1981: Wielka majówka – właściciel śmigła
1981: Jan Serce – Julian Jabłkowski, przyjaciel pani Antoniny
1980: Bajki na dobranoc – Animator Holas
1978: Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy – Kulka-Lalewicz, dyrektor teatru rewiowego „Czerwony Młyn”
1976: Mniejszy szuka Dużego – tatuś
1971: Wizyta – Olewski
1971: Pan Dodek – naczelnik
1971: Niebieskie jak Morze Czarne – dyrektor fabryki samochodów występujący w telewizji
1970: Hydrozagadka – profesor Milczarek
1970: Dzięcioł – mieszkaniec Warszawy
1966–1970: Czterej pancerni i pies – chorąży Stanisław Zubryk
1966–1968: Klub profesora Tutki – zazdrosny mąż (13)
1966: Mocne uderzenie – kompozytor Henio
1966: Piekło i niebo – Stefan
1965–1966: Wojna domowa – Felek Siekierski, znajomy Ireny Kamińskiej, na wywiadówce (odc. 3)
1965: Podziemny front – torturowany krawiec (odc. 3)
1964: Upał – ambasador pewnego mocarstwa
1963: Żona dla Australijczyka – akwarysta
1962: I ty zostaniesz Indianinem – „Pępuś”, członek bandy
1962: Gangsterzy i filantropi – Anastazy Kowalski,
1962: Mój stary – krawiec Bąbel, sąsiad Grzelów
1956: Warszawska syrena – Maciek
1950: Pierwsze starcie - junak Antek Bielecki (debiut filmowy)[9]
W 2023 roku jego imię nadano skwerowi zlokalizowanemu po północnej stronie ulicy Człuchowskiej w Warszawie[13] .
Szkic – esej: Wiesław Michnikowski – Chłopiec Czysty i Niewinny [w:] Marek Różycki jr. Artystyczny Bazar Różyckiego , Oficyna Wydawnicza Rafał Brzeziński /rafalbrzezinski.info/ , 2016 – rozmowy, szkice i felietony z- i o najwybitniejszych twórcach kultury i sztuki, ss. 451, ISBN 978-83-65078-10-0 [14]
↑ a b Cmentarz Stare Powązki: Michnikowscy , [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-06-16] .
↑ a b Encyklopedia , Wesołe jest życie staruszka [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2024-05-27] (pol. ) .
↑ Izba pamięci - Absolwenci | III Liceum Ogólnokształcące im. gen. Józefa Sowińskiego [online], lo3-waw.edupage.org [dostęp 2024-07-26] .
↑ Nie żyje Wiesław Michnikowski. Wybitny aktor zmarł w wieku 95 lat. . RMF24 . [dostęp 2017-09-29]. (pol. ) .
↑ Irena Izabela Michnikowska (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego) [online], sejm-wielki.pl [dostęp 2024-06-02] .
↑ Cmentarz Stare Powązki: ALEKSANDRA MICHNIKOWSKA , [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-05-28] .
↑ Cmentarz Stare Powązki: ZUZANNA KRUPA , [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-05-28] .
↑ Tygodnik „Życie na Gorąco ” nr 26, 28 czerwca 2012, s. 30-31.
↑ Andrzej Kulasek. Jego ekscelencja AKTOR - wspomnienie o Wiesławie Michnikowskim . „Wyborcza Telewizyjna - dodatek do Gazety Wyboczej ”, s. 6 - 7, 3 - 9 czerwca 2022. Agora SA. ISSN 1232-1702 .
↑ Odznaczenia dla wybitnych twórców i działaczy kultury . „Dziennik Polski ”. Nr 175 (9456), s. 2, 26 lipca 1974.
↑ Wielki Splendor – nagrody Teatru Polskiego Radia wręczone . Polskie Radio SA, 2008-12-01. [dostęp 2012-05-14].
↑ Rejestr Nagrodzonych Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy . Biuletyn Informacji Publicznej m.st. Warszawy. [dostęp 2011-03-29].
↑ Uchwała nr LXXXIV/2763/2023 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 6 lipca 2023 r. w sprawie nadania nazwy obiektowi miejskiemu w Dzielnicy Wola m.st. Warszawy . [w:] Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego nr 8466 [on-line]. 17 lipca 2023. [dostęp 2024-03-13].
↑ Artystyczny Bazar Różyckiego . rafalbrzezinski.info. [dostęp 2016-08-09].
Identyfikatory zewnętrzne: