Wiesław Lechowicz
 Wiesław Lechowicz (2022) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 grudnia 1962 | ||
| Biskup polowy Wojska Polskiego | |||
| Okres sprawowania |
od 2022 | ||
| Biskup pomocniczy tarnowski | |||
| Okres sprawowania |
2008–2022 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
24 maja 1987 | ||
| Nominacja biskupia |
22 grudnia 2007 | ||
| Sakra biskupia |
16 lutego 2008 | ||
| Odznaczenia | |||
| |||
| Data konsekracji |
16 lutego 2008 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Tarnów | ||||
| Miejsce | |||||
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Wiesław Adam Lechowicz[1] (ur. 22 grudnia 1962 w Dąbrowie Tarnowskiej) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii pastoralnej, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie w latach 2004–2008, biskup pomocniczy tarnowski w latach 2008–2022, biskup polowy Wojska Polskiego od 2022.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 22 grudnia 1962 w Dąbrowie Tarnowskiej w rodzinie Bolesława i Władysławy z domu Piętak[2]. W 1981 ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Tarnowie i złożył egzamin dojrzałości. W latach 1981–1987 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie[3]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 24 maja 1987 w katedrze tarnowskiej[4] biskup diecezjalny tarnowski Jerzy Ablewicz[3]. Od 1992 kontynuował studia w zakresie teologii pastoralnej w Ateneum św. Krzyża w Rzymie[5], w 1994 uzyskał licencjat na podstawie pracy Il concetto di comunicazione e la sua ricezione nel magistero di Giovanni Paolo II, a w 1996 doktorat na podstawie dysertacji Predicazione e comunicazione. Analisi della predicazione omiletica alla luce della teoria della comunicazione. Odbył również studia z prawa kanonicznego w Instytucie Prawa Kanonicznego przy Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, które ukończył w 2002 z licencjatem na podstawie pracy Kanoniczna organizacja stałej formacji duchowieństwa w diecezji tarnowskiej w latach 1917–2000. Studium porównawcze kościelnego prawa powszechnego, ogólnopolskiego i tarnowskiego – diecezjalnego[3].
Pracował jako wikariusz w Krościenku nad Dunajcem (1987–1991) i w parafii św. Jadwigi w Dębicy (1991–1992), a po zakończeniu studiów doktoranckich był duszpasterzem w parafii św. Mikołaja w Bochni, a następnie w parafii Matki Bożej Niepokalanej w Nowym Sączu. W 1997 został wykładowcą homiletyki, a później także teologii pastoralnej na Wydziale Teologicznym w Tarnowie. W latach 1998–1999 był kapelanem biskupa tarnowskiego Wiktora Skworca[3]. Od 1999 do 2004 pełnił funkcję prefekta Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a w latach 2004–2008 piastował urząd rektora tego seminarium[6]. W ramach prac Komisji Duszpasterskiej Konferencji Episkopatu Polski był współredaktorem ogólnopolskiego programu homiletycznego na lata od 2001/2002 do 2006/2007. Papież Benedykt XVI przyznał mu godność kapelana Jego Świątobliwości[3].
22 grudnia 2007 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej ze stolicą tytularną Lambiridi[7][8]. Święcenia biskupie otrzymał 16 lutego 2008 w katedrze tarnowskiej. Udzielił mu ich biskup diecezjalny tarnowski Wiktor Skworc, któremu towarzyszyli kardynał Stanisław Dziwisz, arcybiskup metropolita krakowski, i arcybiskup Józef Kowalczyk, nuncjusz apostolski w Polsce[9]. Jako dewizę biskupią przyjął słowa „In finem diligere” (Do końca umiłować)[10]. Po przeniesieniu Wiktora Skworca na urząd arcybiskupa metropolity katowickiego, od 28 listopada 2011 do 15 czerwca 2012, pełnił funkcję administratora diecezji[11][12].
15 stycznia 2022 papież Franciszek mianował go biskupem polowym Wojska Polskiego[13][4]. 12 lutego 2022 kanonicznie objął urząd[14] i odbył ingres do katedry polowej Wojska Polskiego w Warszawie[15].
W ramach Konferencji Episkopatu Polski w latach 2010–2012 był delegatem ds. Powołań[16], a w latach 2011–2022 delegatem ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej, jednocześnie pełniąc funkcję przewodniczącego Komisji ds. Polonii i Polaków za Granicą[17], przekształconej w 2021 w Zespół przy Delegacie KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej[18]. W związku z pełnioną funkcją w 2015 Stolica Apostolska zwolniła go z obowiązków w diecezji tarnowskiej, przeniósł się do Warszawy, gdzie zorganizował Biuro ds. Duszpasterstwa Emigracji przy Sekretariacie Episkopatu[3]. W 2022 został delegatem: ds. Duszpasterstwa Policji, ds. Duszpasterstwa Straży Ochrony Kolei, ds. Duszpasterstwa Kombatantów, ds. Duszpasterstwa Harcerzy, Duszpasterstwa Krajowej Administracji Skarbowej i ds. Duszpasterstwa Służby Więziennej[19]. Ponadto wszedł w skład Komisji Duchowieństwa (od 2016), Zespołu ds. Ruchów Intronizacyjnych (od 2014) i Rady ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek (od 2017). Został również członkiem Międzynarodowej Katolickiej Komisji ds. Migracji[2].
W 2016 był współkonsekratorem podczas sakry biskupa pomocniczego tarnowskiego Leszka Leszkiewicza[20].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]W 2021 prezydent RP Andrzej Duda nadał mu Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[1][21].
W 2023 otrzymał Złoty Medal za Zasługi dla Policji[22], a w 2024 Medal 30-lecia restytucji Prawosławnego Ordynariatu WP[23].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b M.P. z 2022 r. poz. 44. [dostęp 2022-01-21].
- ↑ a b Nota biograficzna Wiesława Lechowicza na stronie Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego. ordynariat.wp.mil.pl. [dostęp 2024-11-01].
- ↑ a b c d e f Nota biograficzna Wiesława Lechowicza na stronie diecezji tarnowskiej. diecezjatarnow.pl. [dostęp 2024-11-01].
- ↑ a b Bp Wiesław Lechowicz – biskupem polowym Wojska Polskiego. episkopat.pl (arch.), 2022-01-15. [dostęp 2024-10-01].
- ↑ Nominacje biskupie. „Niedziela”. Nr 2/2008. s. 9. ISSN 0208-872X. [dostęp 2013-08-23].
- ↑ Byli Przełożeni. wsd.tarnow.pl (arch.). [dostęp 2018-12-09].
- ↑ Nomina di Ausiliare di Tarnów (Polonia). press.vatican.va, 2007-12-22. [dostęp 2013-12-31]. (wł.).
- ↑ Ks. dr Wiesław Lechowicz biskupem pomocniczym w Tarnowie (komunikat). ekai.pl, 2007-12-22. [dostęp 2013-08-23].
- ↑ Diecezja tarnowska ma nowego biskupa pomocniczego (opis). ekai.pl, 2008-02-16. [dostęp 2013-08-23].
- ↑ Wiesław Lechowicz na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl. [dostęp 2024-10-01].
- ↑ Bp Wiesław Lechowicz został administratorem diecezji tarnowskiej. ekai.pl (arch.), 2011-11-28. [dostęp 2017-02-11].
- ↑ P. Chwał: Ingres bp Andrzeja Jeża. dziennikpolski24.pl, 2012-06-16. [dostęp 2014-10-25].
- ↑ Nomina dell’Ordinario Militare per la Polonia. press.vatican.va, 2022-01-15. [dostęp 2022-01-15]. (wł.).
- ↑ Bp Lechowicz objął kanonicznie Ordynariat Polowy. ekai.pl, 2022-02-12. [dostęp 2022-02-12].
- ↑ Ingres nowego biskupa polowego do katedry polowej Wojska Polskiego. ekai.pl, 2022-02-12. [dostęp 2022-02-12].
- ↑ Delegat KEP ds. Powołań. episkopat.pl (arch.). [dostęp 2024-11-01].
- ↑ Bp Lechowicz dziękuje środowisku polonijnemu. opoka.news, 2022-03-15. [dostęp 2022-03-20].
- ↑ Wybory 390. Zebrania Plenarnego KEP. episkopat.pl (arch.), 2021-11-18. [dostęp 2024-10-01].
- ↑ Wybory 391. Zebrania Plenarnego KEP. episkopat.pl (arch.), 2022-03-14. [dostęp 2024-10-01].
- ↑ Wiesław Lechowicz. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2016-02-14]. (ang.).
- ↑ Odznaczenia z okazji 30-lecia Stowarzyszenia Wspólnota Polska. prezydent.pl, 2021-09-18. [dostęp 2021-09-18].
- ↑ Wręczenie odznaczeń w Komendzie Głównej Policji. ordynariat.wp.mil.pl, 2023-11-07. [dostęp 2023-11-09].
- ↑ Muzeum Wojska Polskiego: 30-lecie restytucji Prawosławnego Ordynariatu Wojskowego. ordynariat.wp.mil.pl, 2024-10-18. [dostęp 2024-10-22].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna Wiesława Lechowicza na stronie Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego. [dostęp 2024-11-01].
- Nota biograficzna Wiesława Lechowicza na stronie diecezji tarnowskiej. [dostęp 2024-11-01].
- Nota biograficzna Wiesława Lechowicza w Archiwum Diecezjalnym w Tarnowie (arch.). [dostęp 2014-10-25].
- Wiesław Lechowicz na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2024-09-08].
- Wiesław Lechowicz [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-10-21] (ang.).