Wigunt Aleksander

Wigunt Aleksander
ilustracja
książę kierniowski
Dane biograficzne
Dynastia

Giedyminowicze

Data śmierci

28 czerwca 1392

Miejsce spoczynku

katedra w Wilnie

Ojciec

Olgierd Giedyminowic

Matka

Julianna Twerska

Żona

Jadwiga

Pieczęć, 1388

Wigunt Aleksander (zm. 28 czerwca 1392) − książę kierniowski[1].

Był jednym z ośmiu synów wielkiego księcia litewskiego Olgierda i Julianny twerskiej. W 1385 poparł swego brata Jagiełłę w zawarciu unii w Krewie. Rok później ochrzcił się w obrządku łacińskim, przyjmując imię Aleksander, i ożenił w 1390 z księżniczką Jadwigą, córką Władysława Opolczyka[1]. Wigunt wsparł Jagiełłę podczas konfliktu zbrojnego z Krzyżakami w 1388. Udzielił też wsparcia królowi polskiemu przeciwko Witoldowi w czasie litewskiej wojny domowej w latach 1389–1392[1]. Spodziewano się, że zastąpi niepopularnego Skirgiełłę na stolcu wielkich książąt litewskich. Jagiełło uczynił go panem Kujaw. Gdy nagle zmarł, uważano, iż mógł być otruty przez Witolda lub Skirgiełłę[2]. Został pochowany w katedrze w Wilnie, obok swojego brata Korygiełły[3].

Nie należy mylić Wigunta z jego przyrodnim bratem Andrzejem Olgierdowicem. Błąd ten wkradł się do historiografii dzięki Rocznikom Jana Długosza[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Gudavičius, Edvardas. "Vygantas". In Vytautas Spečiūnas. Lietuvos valdovai (XIII-XVIII a.): enciklopedinis žinynas. Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas. str. 55. ISBN 5-420-01535-8.
  2. ↑ Urban, William: Samogitian Crusade. Chicago: Lithuanian Research and Studies Center, 2006, s. 203. ISBN 0-929700-56-2.
  3. ↑ The Directorate of the State Cultural Reserve of Vilnius Castles. www.vilniauspilys.lt. [dostęp 2013-03-04]. (ang.).
  4. ↑ Jonynas, Ignas (1933–1944). "Andrius". Vaclovas Biržiška. Lietuviškoji enciklopedija. I. Kaunas: Spaudos Fondas. str. 575–585.