![]() Wiktor Podoski (1939) | |
Data i miejsce urodzenia |
24 maja 1901 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
10 lipca 1970 |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Wiktor Podoski (ur. 24 maja 1901 w Jeziernie, zm. 10 lipca 1970 w Los Angeles)[1] – polski artysta–grafik i krytyk sztuki.
Urodził się w rodzinie Edwarda Podoskiego h. Junosza (1867–1918) i Ireny Stefanii z Dąbrowskich[1][2]. Po ukończeniu Państwowych Kursów Pedagogicznych dla Nauczycieli Rysunku (1920–1922) studiował u Karola Tichego i Władysława Skoczylasa w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1923–1927). Nauczał na kursach graficznych Muzeum Rzemiosł i Sztuki Stosowanej w Warszawie (1928–1933), a następnie w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa tamże (1933–1939). Był członkiem założycielem Stowarzyszenia Polskich Artystów Grafików „Ryt” (1925–1939) oraz Bloku Zawodowych Artystów Plastyków (od 1934).
Publikował artykuły i recenzje w czasopismach takich jak „Myśl Narodowa” (1930-1938), „ABC” (1932-1936), „Plastyka” i „Wieczór Warszawski” (1939).
Był dwukrotnym olimpijczykiem. Uczestniczył bowiem w Olimpijskich Konkursach Sztuki i Literatury – podczas Igrzysk Olimpijskich 1932 w Los Angeles oraz IO 1936 w Berlinie[3].
Po powstaniu warszawskim został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Niemczech, skąd w 1947 wyemigrował do USA[3]. Zamieszkał w Los Angeles. Przybrał imię: „Victor”.
20 marca 1922 poślubił Wandę Józefę z d. Kołomyjską[1].
Zajmował się głównie drzeworytem i grafiką użytkową.