Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
astronom, filozof, duchowny |
Edukacja | |
Wyznanie | |
Rodzice |
Thomas |
William Derham (ur. 26 listopada 1657, zm. 5 kwietnia 1735) – angielski duchowny anglikański, astronom i filozof przyrody[1], autor kilku książek. W swoich publikacjach przedstawił teleologiczne argumenty na istnienie Boga. Argumenty te wykorzystał później i rozwinął William Paley[2].
Urodził się w Stoulton, w Worcestershire. Był synem Thomasa. Studiował na Trinity College w Oksfordzie. W 1681 został ordynowany na duchownego. W latach 1689–1735 był proboszczem w kościele św. Wawrzyńca w Upminster[2]. W 1703 został członkiem Royal Society, w 1716 kapelanem księcia Walii[3].
Miał wszechstronne zainteresowania, które dotyczyły takich dyscyplin jak: filozofia naturalna, historia, meteorologia, entomologia, fizyka, astronomia. Opublikował wiele artykułów w Philosophical Transactions[4]. W wieży kościoła w Upminster umieścił teleskop o długości 16 stóp i zajmował się obserwowaniem ciał niebieskich. Uważał, że na innych planetach również istnieje życie, a gwiazdy mają swoje systemy planetarne. Opublikowane przezeń obserwacje meteorologiczne należą do najwcześniejszych w Anglii. Obliczył prędkość dźwięku (przy pomocy swego teleskopu)[2]. 2 maja 1715 zaobserwował „popielate światło” na Wenus[4].
W 1733 opublikował listę 16 mgławic[4]. Uważał, że mgławice są wrotami do empyreum, tj. najwyższego nieba, w którym mieszka Bóg[5][6].