![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1896–1941 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
dowódca Hæren |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() |
William Wain Prior (ur. 18 lipca 1876 w Kopenhadze, zm. 9 marca 1946 we Frederiksbergu) – duński wojskowy, generał porucznik. Naczelny dowódca Hæren w latach 1939–1941.
W 1896 roku dołączył do wojska i rozpoczął dwuletnią szkołę oficerską[1]. W 1898 awansowany na porucznika[1][2]. Od 1905 roku służył w sztabie generalnym[2][1]. W 1910 został awansowany na kapitana, w latach 1917–1924 był dowódcą jednej z sekcji sztabu[1][2]. W 1924 został pułkownikiem i przez cztery następne lata był wykładowcą w duńskich uczelniach wojskowych[2].
W 1929 został pułkownikiem i powrócił do służby w sztabie generalnym[1]. Rok później został awansowany na generała majora[3]. W 1937 roku został awansowany na stopień generała porucznika i objął dowództwo nad Dywizją Zelandzką[2]. W grudniu 1939 roku został mianowany naczelnym dowódcą armii duńskiej, próbował przekonać duński rząd do rozpoczęcia zdecydowanych działań w celu poprawy obronności Danii, jego apele pozostały jednak bez echa[1][2].
9 stycznia 1940, bez porozumienia z władzami wprowadził stan gotowości bojowej duńskich wojsk na granicy z III Rzeszą, został jednak później za to ukarany[1][2]. 8 kwietnia, dzień przez atakiem III Rzeszy na Danię sugerowano, że w związku z konfliktami z rządem Prior miał problemy psychiczne[2]. Podczas inwazji usilnie próbował przekonać rządzących do tego, żeby pozwolono wojskowym aktywnie bronić kraju[2].
Po kapitulacji Danii dalej pozostawał dowódcą duńskiej armii, kolaborującej z okupantami, próbował jednak jak najbardziej ograniczać wsparcie armii duńskiej dla Wehrmachtu[1][2]. W 1940 działacze DNSAP próbowali namówić go by został premierem kolaboracyjnego rządu, Prior odmówił[4]. W październiku 1941 zrezygnował z pełnionej funkcji[2].