Wilma van den Berg
| |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
11 sierpnia 1947 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
165 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Wilhelmina Catharina Maria Martina „Wilma” van Gool-van den Berg (ur. 11 sierpnia 1947 w Uden[1]) – holenderska lekkoatletka, sprinterka, wicemistrzyni Europy z 1969.
Wystąpiła na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie, gdzie odpadła w półfinale biegu na 100 metrów i zajęła 7. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów[2].
Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku odpadła w półfinale biegu na 100 metrów i eliminacjach biegu na 200 metrów, natomiast holenderska sztafeta 4 × 100 metrów z Van den Berg na pierwszej zmianie w przedbiegu wyrównała wynikiem 43,4 s rekord świata (ustanowiony wcześniej tego dnia przez sztafetę Stanów Zjednoczonych), a w finale zajęła 4. miejsce z takim samym czasem[1][3].
Zdobyła srebrny medal w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach, przegrywając jedynie z Petrą Vogt z NRD, a w biegu na 200 metrów zajęła 4. miejsce[4]. Została uznana lekkoatletką roku 1969 w Holandii.
Zdobyła brązowy medal w biegu na 60 metrów na pierwszych halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu[5]. Na letniej Uniwersjadzie w 1970 w Turynie zdobyła srebrny medal w biegu na 100 metrów i brązowy w biegu na 200 metrów[6].
Odpada w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1971 w Sofii[7]. Na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach odpadła w półfinałach biegów na 100 metrów i na 200 metrów[8].
Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium odpadła w ćwierćfinałach biegów na 100 metrów i na 200 metrów[1], a na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie odpadła w półfinałach na obu tych dystansach[9].
Była mistrzynią Holandii w biegu na 100 metrów w latach 1967, 1969–1972, 1974 i 1976 oraz w biegu na 200 metrów w latach 1967, 1969–1972i 1976[10]. W hali była mistrzynią Holandii w biegu na 60 metrów w 1970, 1972 i 1973[11].
Wielokrotnie poprawiała rekord Holandii w biegu na 100 metrów do wyniku 11,1 s (mierzonego ręcznie, uzyskanego 15 czerwca 1972 w Poczdamie) i 11,43 s (osiągniętego 1 września 1972 w Monachium), w biegu na 200 metrów (do czasu 23,0 15 czerwca 1972 w Berlinie i 23,22 4 września 1972 w Monachium) i w sztafecie 4 × 100 metrów do czasu 43,44 s 20 października 1968 w Meksyku[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Wilma van Gool-van den Berg [online], olympedia.org [dostęp 2021-03-15] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 527, 530 [dostęp 2019-01-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 296 [dostęp 2019-01-01] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 534, 535 [dostęp 2019-01-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 417 [dostęp 2021-03-15] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ World Student Games (Universiade – Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-01-01] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 421–422 [dostęp 2021-03-15] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 542, 543 [dostęp 2019-01-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 550 [dostęp 2019-01-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Dutch Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-01-01] (ang.).
- ↑ Dutch Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-01-01] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 215, 223 i 364. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).