Data i miejsce urodzenia |
15 marca 1920 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci | |||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
171 cm | ||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|
Winifred Sadie „Winnie” Jordan z domu Jeffrey (ur. 15 marca 1920 w Kings Norton[a][1], zm. 13 kwietnia 2019[2][3]) – brytyjska lekkoatletka, sprinterka, dwukrotna wicemistrzyni Europy z 1946.
Startując w reprezentacji Anglii zdobyła srebrny medal na igrzyskach Imperium Brytyjskiego w 1938 w Sydney w sztafecie 220+110+220+110 jardów (w składzie: Dorothy Saunders, Ethel Raby, Kate Stokes i Jeffrey) oraz brązowy medal w sztafecie 110+220+110 jardów (w składzie: Saunders, Stokes i Jeffrey). Awansowała również do półfinału biegu na 100 jardów, w którym nie wystąpiła[4].
Jako reprezentantka Wielkiej Brytanii zdobyła srebrne medale w biegu na 100 metrów i biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 1946 w Oslo (w obu przypadkach przegrała z Jewgieniją Sieczenową ze Związku Radzieckiego), zaś sztafeta 4 × 100 metrów z jej udziałem zajęła w finale 4. miejsce[5].
Odpadła w półfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie[2].
Była mistrzynią Wielkiej Brytanii (WAAA) w biegu na 100 metrów w 1937, 1945, 1947 i 1948 oraz wicemistrzynią na tym dystansie w 1947[6], mistrzynią w biegu na 200 metrów w 1945 oraz wicemistrzynią w 1946 i 1947[7], a także mistrzynią na 440 jardów w 1945[8].
Rekordy życiowe Jordan[1]: