Data i miejsce urodzenia |
17 września 1967 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci |
1 października 2019 | |||||||||
Klub |
WSV Ramsau | |||||||||
Wzrost |
184 cm | |||||||||
Debiut w PŚ |
19.12 1991, Hochfilzen (55. miejsce – b.indywidualny) | |||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
18.01 1992, Ruhpolding (24. miejsce – sprint) | |||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
7.03 1992, Oslo | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Wolfgang Perner (ur. 17 września 1967 w Ramsau, zm. 1 października 2019[1]) – austriacki biathlonista, brązowy medalista olimpijski.
Zdobył przygotowanie do zawodu kucharza i kelnera; w czasie służby wojskowej zainteresował się biathlonem i w 1990 roku znalazł się w szerokiej kadrze narodowej. Wkrótce zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 19 grudnia 1991 roku w Hochfilzen 55. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty wywalczył 18 stycznia 1992 roku w Ruhpolding, zajmując 24. miejsce w sprincie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 7 marca 1992 roku w Oslo, kończąc rywalizację w sprincie na trzeciej pozycji. Wyprzedzili go tam Frode Løberg z Norwegii i inny Austriak, Ludwig Gredler. W kolejnych startach jeszcze trzy razy stawał na podium: 19 marca 1992 roku w Nowosybirsku wygrał w biegu indywidualnym, 16 marca 1997 roku w tej samej miejscowości był najlepszy w biegu masowym, a 13 lutego 2002 roku w Salt Lake City był trzeci w sprincie. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 1991/1992, kiedy zajął czternaste miejsce w klasyfikacji generalnej.
Nie zakwalifikował się do ekipy olimpijskiej na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1992 w Albertville, jako olimpijczyk debiutował dwa lata później, podczas igrzysk w Lillehammer, gdzie zajął 22. miejsce w sprincie i dziewiąte w sztafecie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Nagano, uplasował się na 24. miejscu w biegu indywidualnym, 38. w sprincie i 11. miejscu w sztafecie. Największy sukces w karierze osiągnął na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku, gdzie wywalczył brązowy medal w sprincie. Był to pierwszy w historii biathlonu austriackiego medal olimpijski. Perner przegrał tam jedynie z Norwegiem Ole Einarem Bjørndalenem i Niemcem Svenem Fischerem. W pozostałych startach zajął 32. miejsce w biegu indywidualnym, w biegu pościgowym był dziewiąty, a w sztafecie szósty.
Brał też udział w igrzyskach w Turynie cztery lata później, gdzie starty rozpoczął od 60. miejsca w biegu indywidualnym, ale w sprincie uplasował się tuż za podium, zajmując czwarte miejsce i przegrywając walkę o podium z Frode Andresenem z Norwegii. Występ na igrzyskach zakończył jednak w atmosferze skandalu – opuścił wioskę olimpijską po kontroli agencji antydopingowej w kwaterze zespołu austriackiego (wspólnie z Wolfgangiem Rottmannem), oświadczając jednocześnie, że kończy karierę sportową[2]. Wyniki uzyskane podczas tych igrzysk zostały anulowane, a Perner został dożywotnio zdyskwalifikowany przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski[3].
Wielokrotnie startował na mistrzostwach świata, zajmując między innymi piąte miejsce w biegu drużynowym podczas mistrzostw świata w Nowosybirsku w 1992 roku, szóste w tej samej konkurencji na mistrzostwach świata w Canmore w 1994 roku oraz ósme w sprincie na rozgrywanych rok wcześniej mistrzostwach świata w Borowcu. Regularnie znajdował się w składzie austriackiej sztafety, zajmując między innymi ósme miejsce na MŚ w Borowcu (1993), MŚ w Ruhpolding (1996), MŚ w Pokljuce (2001) i MŚ w Chanty-Mansijsku (2003).
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1994 | Lillehammer | – | 22. | nd. | nd. | 9. | nd. | – |
1998 | Nagano | 24. | 38. | nd. | nd. | 11. | nd. | – |
2002 | Salt Lake City | 32. | 3. | 9. | nd. | 6. | nd. | – |
2006 | Turyn | DSQ | DSQ | DSQ | – | – | nd. | – |
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1993 | Borowec | 68. | 8. | nd. | nd. | 14. | nd. | – |
1995 | Anterselva | 63. | 55. | nd. | nd. | 9. | nd. | – |
1996 | Ruhpolding | 33. | 39. | nd. | nd. | 8. | nd. | – |
1997 | Osrblie | 21. | 20. | 25. | nd. | 10. | nd. | – |
1998 | Pokljuka | nd. | nd. | 25. | nd. | nd. | nd. | – |
1999 | Kontiolahti/Oslo | 23. | 32. | 19. | 21. | 9. | nd. | – |
2000 | Oslo | 53. | 23. | 24. | 9. | 9. | nd. | – |
2001 | Pokljuka | 35. | 42. | 34. | – | 8. | nd. | – |
2002 | Oslo | nd. | nd. | nd. | 13. | nd. | nd. | – |
2003 | Chanty-Mansyjsk | 37. | 34. | 31. | – | 8. | nd. | – |
2005 | Hochfilzen | 26. | 42. | 41. | – | – | nd. | – |
Sezon | Miejsce |
---|---|
1991/1992 | 14. |
1992/1993 | 23. |
1993/1994 | 38. |
1994/1995 | 56. |
1995/1996 | 39. |
1996/1997 | 24. |
1997/1998 | 40. |
1998/1999 | 20. |
1999/2000 | 21. |
2000/2001 | 21. |
2001/2002 | 16. |
2002/2003 | 24. |
2003/2004 | 44. |
2004/2005 | 39. |
2005/2006 | 61. |
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Lokata | Pudła | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 7 marca | 1992 | Oslo | Sprint na 10 km | 3. | 0+0 | 33:58,8 | +35,8 | Frode Løberg |
2. | 19 marca | 1992 | Nowosybirsk | Bieg indywidualny na 20 km | 1. | 0+1+0+0 | 56:41,1 | – | – |
3. | 16 marca | 1997 | Nowosybirsk | Bieg masowy na 15 km | 1. | 0+1+0+1 | 29:23,6 | – | – |
4. | 13 lutego | 2002 | Salt Lake City | Sprint na 10 km | 3. | 0+0 | 24:51,3 | +53,1 | Ole Einar Bjørndalen |