Plagiodera versicolora | |||
(Laicharting, 1781) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Podplemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
wprzeczka różnobarwna | ||
Synonimy | |||
|
Wprzeczka różnobarwna[1] (Plagiodera versicolora) – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny Chrysomelinae.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1775 roku przez Johana Christiana Fabriciusa jako Chrysomela armoraciae, jednak nazwa ta była wcześniej wykorzystana. Uznawany epitet gatunkowy wprowadził w 1781 roku Johann Nepomuk von Laicharting w kombinacji Chrysomela versicolora[2].
Chrząszcz o szerokim, przypłaszczonym ciele długości od 2,5 do 4,5 mm. Z wierzchu ubarwiony jest niebiesko, rzadziej niebieskozielono[3][1] lub miodowo[1], od spodu zaś czarno lub czarnozielono. Nasadowa część czułków zawsze ma kolor czerwony. Bardzo krótkie przedplecze ma wszystkie krawędzie obrzeżone delikatnymi listewkami. Pokrywy odznaczają się bardzo wyraźnymi, gładkimi i połyskującymi guzami barkowymi. Punktowanie pokryw jest drobne, w większości bezładne, jedynie wzdłuż bocznych krawędzi układające się w pojedynczy szereg. Boczne krawędzie pokryw są z tyłu nieorzęsione, a ich epipleury z tyłu silnie zwężone. Wierzchołki pokryw mają płytkie wgłębienie przy szwie. Samca charakteryzuje u wierzchołka zagięte na grzbietową stronę prącie o płytce grzbietowej pośrodku długości przewężonej[3].
Roślinami żywicielskimi larw i owadów dorosłych są wierzby i topole. Żerują na liściach (foliofagi)[3][4]. Przepoczwarczenie następuje na spodzie liści. Zimowanie odbywa się w stadium dorosłym pod korą lub w ściółce[4].
Gatunek znany z krain palearktycznej, nearktycznej i orientalnej. Występuje w Ameryce Północnej, całej Europie, Afryce Północnej oraz Azji z wyjątkiem południa Indii i jej części południowo-wschodniej. Północną granicę jego zasięgu wyznacza tundra arktyczna[3][4].