Wrzeszczewice

Wrzeszczewice
wieś
Ilustracja
Tablica miejscowości od strony Karszewa
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

łaski

Gmina

Łask

Strefa numeracyjna

43

Kod pocztowy

98-100[2]

Tablice rejestracyjne

ELA

SIMC

0707403

Położenie na mapie gminy Łask
Mapa konturowa gminy Łask, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wrzeszczewice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wrzeszczewice”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wrzeszczewice”
Położenie na mapie powiatu łaskiego
Mapa konturowa powiatu łaskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Wrzeszczewice”
Ziemia51°40′21″N 19°05′27″E/51,672500 19,090833[1]

Wrzeszczewicewieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Łask.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Kościół św. Anny we Wrzeszczewicach
OSP we Wrzeszczewicach
Herb Ochotniczej Straży Pożarnej we Wrzeszczewicach

W II połowie XVI w. Wrzeszczewice należały do Rzepiszewskich herbu Dołęga. W roku 1563 Łucja Rzepiszewska, córka Hieronima dała mężowi Wojciechowi Marszewskiemu herbu Rogala dobra swe Rzepiszów, Zygry i Wrzeszczewice zachowując sobie dożywocie. W rękach Marszewskich Wrzeszczewice pozostawały do 1630 roku, kiedy to Hieronim Marszewski, syn Tomasza i Jadwigi Przedwojskiej sprzedał je Maciejowi Wężykowi Widawskiemu herbu Wąż. W II połowie XVII w. właścicielami Wrzeszczewic byli Bogusławscy herbu Ostoja. W roku 1671 małżonkowie - Marcin Bogusławski i Katarzyna z Roście(r)skich przekazali majątek Wrzeszczewice swojemu synowi Marcinowi, który gospodarował tymi dobrami kolejne dwadzieścia pięć lat. W lipcu 1696 roku Marcin Bogusławski sprzedał Wrzeszczewice Samuelowi Głębockiemu herbu Doliwa, wojskiemu brzeskiemu. W II połowie XVIII w. Wrzeszczewice przeszły w ręce Walewskich poprzez małżeństwo Marianny Głębockiej z Józefem Walewskim, kasztelanem łęczyckim.

Do 1970 r. był tu dwór – własność rodziny Kłosowskich do II wojny światowej. Wykupił go rolnik Józef Bernat i z rozbiórkowej cegły wybudował sobie dom mieszkalny. Zachowały się resztki dawnego parku w postaci cennych krzewów, klonu czerwonego, dębu (objętość 4,5 m) i sumaków.

Nowy kościół konsekrowano 20 kwietnia 1975 r. na miejscu modrzewiowego, pod wezwaniem św. Anny, spalonego 17 grudnia 1973 r. Ten nieistniejący kościół fundowała Marianna Walewska, kasztelanowa łęczycka i dziedziczka wsi. Początkowo ten kościół był kaplicą filialną parafii w Borszewicach, a na odprawianie w niej Mszy św. udzielił zezwolenia Pius VI w 1783 r.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 151823
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1568 [zarchiwizowane 2022-10-26].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • PAN, Biblioteka Kurnicka, Teki Dworzaczka – Materiały historyczno-genealogiczne do dziejów szlachty wielkopolskiej XV – XX w.,
  • Adam Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913,
  • Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931
  • Kasper Niesiecki, Herbarz polski, wyd. Bobrowicz, Lipsk 1839-1846,
  • Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa 2000,
  • Księgi grodzkie sieradzkie - inskryp., AGAD w Warszawie, 175, k.63-63v., 195, k.90-90v.