Proszek Cr 3C 2 | |||||||||||||
| |||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||
Wzór sumaryczny |
Cr3C2 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
180 g/mol | ||||||||||||
Wygląd |
szary proszek[1] | ||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||
PubChem | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Węglik chromu – nieorganiczny związek chemiczny chromu i węgla. Jest materiałem ceramicznym. Występuje w kilku formach odpowiadających wzorom: Cr
3C
2, Cr
7C
3 i Cr
23C
6[2]. Wszystkie są szarymi ciałami stałymi wykazującymi duża twardość, ognioodporność, odporność na korozję[potrzebny przypis].
Węgliki chromu mogą być wytworzone z zastosowaniem syntezy mechanicznej, poprzez mielenie metalicznego chromu z grafitem w młynie kulowym. Wytworzony proszek formowany jest w nieporowaty materiał o makroskopowych wymiarach w gorącej prasie izostatycznej[potrzebny przypis].
Powstawanie węglików chromu na granicach międzyziarnowych jest jedną z przyczyn korozji międzykrystalicznej oraz korozji naprężeniowej stopów austenitycznych w których odporność na korozję związana jest z obecnością chromu[potrzebny przypis].