Władimir Muchanow

Władimir Muchanow

Pełne imię i nazwisko	Władimir Wasiljewicz Muchanow
Data i miejsce urodzenia	20 kwietnia 1954 Ramienskoje
Wzrost	172 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub DJuSSz Ramienskoje
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1973–1975 CSKA Moskwa 7 (1) 1976 SKA Rostów nad Donem 24 (4) 1977 Krylja Sowietow Kujbyszew 0 (0) 1977 SKA Rostów nad Donem 36 (8) 1978–1979 Fakieł Woroneż 85 (61) 1980–1983 Łokomotiw Moskwa 157 (55) 1987 Sokoł Saratów 30 (13) 1988 Fakieł Woroneż 36 (8) 1989 Nywa Winnica 29 (3) 1992 Nieftiechimik Niżniekamsk 18 (4) W sumie: 422 (157)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1992 Nieftiechimik Niżniekamsk (grający trener) 1995–1997 Saturn Ramienskoje 1999 Łada-Symbirsk (asystent) 1999 Łada-Symbirsk 2000–2001 Fabus Bronnicy 2001 Czernomoriec Noworosyjsk (asystent) 2002 Liepājas Metalurgs 2003–2004 Tobył Kostanaj 2005 Żenis Astana 2006–2012 FK Aktöbe 2013 Fakieł Woroneż 2014 FK Chimki 2015–2017 Okżetpes Kokczetaw 2017–2018 FK Aktöbe
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Władimir Wasiljewicz Muchanow (ros.: Владимир Васильевич Мухановur; ur. 20 kwietnia 1954) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek Szkoły Sportowej w Ramienskoje. W 1973 rozpoczął karierę piłkarską w wojskowej drużynie CSKA Moskwa. Nieczęsto wychodził na boisko, dlatego w 1976 przeniósł się do SKA Rostów nad Donem. W 1977 przeszedł do Krylji Sowietow Kujbyszew, ale już w kwietniu powrócił do SKA Rostów nad Donem. W 1978 został piłkarzem Fakiełu Woroneż. W 1980 został zaproszony do stołecznego Łokomotiwu Moskwa. W 1984 roku w wieku 30 lat zawiesił karierę piłkarza, dopiero w 1987 wrócił do gry w klubie Sokoł Saratów. W 1988 ponownie bronił barw Fakiełu Woroneż. W 1989 zakończył karierę piłkarza w Nywie Winnica. Potem po 3 latach już jako trener rozegrał 18 meczów w składzie Nieftiechimika Niżniekamsk^[1].

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. W 1992 łączył funkcje trenerskie i piłkarskie w Nieftiechimiku Niżniekamsk. Od 1995 do 1997 prowadził Saturn Ramienskoje. W 1999 został zaproszony do sztabu szkoleniowego klubu Łada-Symbirsk, gdzie najpierw pomagał trenować, a potem stał na czele klubu. Od lipca 2000 do maja 2001 trenował Fabus Bronnicy. Od 10 maja do 24 czerwca 2001 pomagał trenować Czernomoriec Noworosyjsk. W 2002 roku prowadził łotewski Liepājas Metalurgs, a w latach 2003-2004 kierował Tobyłem Kostanaj. Od 24 grudnia 2004 do końca 2005 trenował kazachski Żenis Astana. 1 stycznia 2006 został mianowany na stanowisko głównego trenera FK Aktöbe^[2], którym kierował przez 7 lat do 15 grudnia 2012 roku. 6 czerwca 2013 stał na czele Fakiełu Woroneż^[3]. 15 listopada 2013 został zwolniony z zajmowanego stanowiska^[4]. 10 grudnia 2013 roku zgodził się na prowadzenie FK Chimki^[5]. Po zakończeniu sezonu 18 czerwca 2014 roku opuścił klub^[6]. 8 grudnia 2014 został mianowany na stanowisko głównego trenera beniaminka Kazachskiej Premier Ligi Okżetpes Kokczetaw^[7].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy piłkarskie

Fakieł Woroneż

• mistrz 1 strefy Wtoroj ligi ZSRR: 1978, 1988
• wicemistrz 3 strefy Wtoroj ligi ZSRR: 1977

Łokomotiw Moskwa

• brązowy medalista Pierwoj ligi ZSRR:: 1981

Nieftiechimik Niżniekamsk

• mistrz 5 strefy Wtoroj ligi Rosji: 1992

Sukcesy trenerskie

Nieftiechimik Niżniekamsk

• mistrz 5 strefy Wtoroj ligi Rosji: 1992

Saturn Ramienskoje

• wicemistrz strefy środkowej Wtoroj ligi Rosji: 1995

Metalurgs Lipawa

• brązowy medalista Mistrzostw Łotwy: 2002
• finalista Pucharu Łotwy: 2002

Tobył Kostanaj

• wicemistrz Kazachstanu: 2003
• brązowy medalista Mistrzostw Kazachstanu: 2004
• finalista Pucharu Kazachstanu: 2003

Żenis Astana

• zdobywca Pucharu Kazachstanu: 2005

FK Aktöbe

• mistrz Kazachstanu: 2007, 2008, 2009
• wicemistrz Kazachstanu: 2006, 2010
• brązowy medalista Mistrzostw Kazachstanu: 2011, 2012
• zdobywca Pucharu Kazachstanu: 2008
• zdobywca Superpucharu Kazachstanu: 2008, 2010
• finalista Pucharu Mistrzów WNP: 2009, 2010

FK Chimki

• brązowy medalista strefy zachodniej Drugiej dywizji Rosji: 2013/14

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1983

Przypisy

1. Известный казахстанский тренер Дмитрий Огай не любит фальши и подхалимства и ценит мужскую дружбу | Статьи | Общественно – политическая газета «Литер». [dostęp 2016-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-18)].
2. Владимир Муханов: «Это довольно-таки грязный прием, он оставил у меня неприятный осадок» – Футбол – Sports.kz
3. Воронежский «Факел» возглавит бывший футболист клуба Владимир Муханов – Факел (Воронеж) – Блоги – Sports.ru
4. Воронежский «Факел» возглавит легенда саратовского «Сокола» | Тульский футбол
5. Владимир Муханов возглавил «Химки» – Футбол – Sports.kz
6. ТАСС: Спорт – Владимир Маминов назначен главным тренером футбольного клуба "Химки"
7. Владимир Муханов возглавит «Окжетпес» ...Новости | ФК Окжетпес

Bibliografia

• V. Mukhanov, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2021-01-03] .
• Władimir Muchanow w bazie Football Facts (ros.)
• Profil na Soccerpunter (ang.)
• Profil na Footballdatabase (ang.)
• Profil na Footballzz (ang.)
• Profil na Worldfootball (ang.)
• Vladimir Mukhanov, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-27] .