Włośnianka bagienna

Włośnianka bagienna
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

podziemniczkowate

Rodzaj

włośnianka

Gatunek

włośnianka bagienna

Nazwa systematyczna
Hebeloma helodes J. Favre
Beitr. Kryptfl. Schweiz 10(no. 3): 214 (1948)

Włośnianka bagienna (Hebeloma helodes J. Favre) – gatunek grzybów należący do rodziny Hymenogastraceae[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hebeloma, Hymenogastraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r[2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Kapelusz

Średnica 2–9 cm. Młode owocniki są łukowate, starsze płaskie z płytkim garbem, czasami nieco wklęsłe z podwiniętym brzegiem. Powierzchnia ma barwę od jasnocielistobrązowej do żółtobrązowej z ciemniejszym środkiem. Brzeg ma kolor od białawego do brązowego, charakterystyczną cechą jest występowanie wyraźnej dwukolorowości w ubarwieniu kapelusza. Podczas wilgotnej pogody kapelusz jest wodnistoszarobrązowy[3].

Blaszki

Szerokie, gęste, przy trzonie wykrojone. U młodych okazów są białawe, u starszych brązowe. Podczas wilgotnej pogody wydzielają krople cieczy[3].

Trzon

Wysokość 3–9 cm, grubość 0,4–0,7 cm, czasami z podstawą zgrubiałą do ok. 1 cm. Jest walcowaty, pełny, czasami pusty w środku. Powierzchnia w górnej części płatkowata, kolor początkowo białawy, później staje się (poczynając od dołu) żółtobrązowy[3].

Miąższ

Zapach nieco rzodkiewkowaty, smak gorzkawy[3].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Opisano występowanie tego gatunku głównie w Europie, występuje tutaj w wielu krajach. Poza Europą znany jest tylko w prowincji Quebec w Kanadzie[4]. W Polsce jej rozprzestrzenienie i częstość występowania nie są znane. W publikacjach naukowych do 2003 r. podano 3 stanowiska[2].

Owocniki wyrastają na ziemi, na torfowiskach i moczarach, pod wierzbami wśród mchów, także w lasach dębowych i bukowych na jałowej i piaszczystej glebie[3].

Znaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Grzyb niejadalny[3].

Gatunki podobne

[edytuj | edytuj kod]

Włośnianki są trudne do oznaczania ze względu na bardzo podobne, cielistobeżowoochrowe ubarwienie kapeluszy[5]. Dla włośnianki bagiennej charakterystyczny jest dwukolorowy kapelusz (brzegi znacznie jaśniejsze od centrum) oraz siedlisko – mokradła[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Index Fungorums. [dostęp 2016-11-08].
  2. a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  3. a b c d e f g Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  4. Discover Life Maps. [dostęp 2016-01-10].
  5. Marek Snowarski: Grzyby. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-776-4.