![]() | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
włókniak owłosiony |
Nazwa systematyczna | |
Inosperma calamistratum (Fr.) Matheny & Esteve-Rav. Mycologia: 10.1080/00275514.2019.1668906, 12 (2019) |
Włókniak owłosiony (Inosperma calamistratum (Fr.) Matheny & Esteve-Rav.) – gatunek grzybów należący do rodziny strzępiakowatych (Inocybaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Inosperma, Inocybaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1821 r. Elias Fries, nadając mu nazwę Agaricus calamistratus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu Matheny i Esteve-Rav. w 1876 r.[1]
Nazwę polską podał Andrzej Nespiak w 1990 r.[3] Po przeniesieniu do rodzaju Inosperma stała się niespójna z nazwą naukową. W 2021 r. Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów przy Polskim Towarzystwie Mykologicznym zarekomendowała nazwę włókniak owłosiony[4].
Średnica do 4(-5) cm, początkowo stożkowato wypukły lub dzwonkowaty z niewielkim garbkiem, potem rozpłaszczający się. Brzeg początkowo wyraźnie podgięty, potem wyprostowujący się. Powierzchnia sucha, włókienkowato-łuseczkowata o łuskach układających się koncentrycznie i odstających ku górze. Barwa na środku ciemnobrązowa lub kawowa, przy brzegu jaśniejsza[5].
Gęste, cienkie i szerokie, zatokowato wycięte i przyrośnięte. Początkowo białawe lub woskowe, potem ochrowobrązowe. Brzeg jaśniejszy i nierówny[5].
Wysokość 4–6 cm, grubość 0,3–0,5 cm, walcowaty, lub nieco tylko rozszerzony u podstawy. Powierzchnia podobnie jak kapelusz włóknisto-łuseczkowata, tylko szczyt czasami bywa nagi. Najgęściejsze łuseczki są u podstawy. U szczytu białawy, poza tym brązowy, przy podstawie o barwie od oliwkowej do niebieskozielonawej[5].
W kapeluszu i w górnej części trzonu białawy, u podstawy trzonu niebieskawozielony. Po uszkodzeniu różowieje. W smaku łagodny[5].
Zarodniki elipsoidalno-fasolkowate, gładkie i bez guzków, 9–12 × 5–6,5 µm. Znajdujące się w hymenium elementy płonne są cienkościenne o maczugowatym kształcie i wymiarach 30–50 × 12–18 µm[5].
Włókniak owłosiony występuje na północnej półkuli. Podano jego stanowiska w Ameryce Północnej i Środkowej, Europie oraz w Korei i Japonii[6]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 4 stanowiska[3]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek, który zapewne w przyszłości przesunie się do kategorii wymierających, jeśli nadal działać będą czynniki zagrożenia[7].
Grzyb mikoryzowy. Występuje na ziemi w wilgotnych lasach, zwłaszcza pod wierzbami, olchami, świerkami, sosnami[3].