XO-3 b
 Porównanie wielkości Jowisza (po lewej) i XO-3b | |
| Odkrywca |
XO Project |
|---|---|
| Data odkrycia |
2007 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Półoś wielka |
0,0454 ± 0,00082 au |
| Mimośród |
0,26 ± 0,017 |
| Okres orbitalny |
3,19152 ± 0,00023 |
| Argument perycentrum |
345,8 ± 7,3° |
| Czas przejścia przez perycentrum |
2 454 024,84 ± 0,02 JD |
| Nachylenie orbity |
84,2 ± 0,54° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Masa |
11,79 ± 0,59 MJ |
| Promień |
1,217 ± 0,073 RJ |
XO-3 b – ciało niebieskie orbitujące wokół gwiazdy XO-3 (GSC 03727-01064) znajdującej się w gwiazdozbiorze Żyrafy i oddalonej o 260 ± 23 parseków od Ziemi[1], o nietypowych właściwościach. Jego odkrycie ogłoszono 30 maja 2007, a zostało ono odnalezione w ramach amerykańskiego projektu XO współfinansowanego przez NASA i Space Telescope Science Institute[2].
Odkrycie
[edytuj | edytuj kod]Obiekt XO-3 b został odkryty w ramach przedsięwzięcia XO zrzeszającego profesjonalnych i amatorskich astronomów. Do poszukiwania planet pozasłonecznych używają oni taniego teleskopu zbudowanego z powszechnie dostępnych części, jego głównymi elementami są dwa teleobiektywy o ogniskowej 200 mm, punkt obserwacyjny położony jest na szczycie hawajskiej góry Haleakalā[3]. Obiekt odkryty został metodą tranzytową. Oficjalne ogłoszenie odkrycia miało miejsce 30 maja 2007 na spotkaniu American Astronomical Society w Honolulu[2].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Masa XO-3 b wynosi ok. 11,8 MJ, a promień 1,2 RJ[1]. Ciało to może być bardzo masywną planetą lub małym brązowym karłem; masa tego obiektu znajduje się blisko dolnej granicy powstawania brązowych karłów[2][4].
Orbita
[edytuj | edytuj kod]
Okres orbitalny XO-3 b wynosi ok. 3,19 dnia, półoś wielka 0,045 j.a., a ekscentryczność orbity 0,26[1]. Wysoka ekscentryczność orbity jest zaskakująca, biorąc pod uwagę masę obiektu i bliskość orbity do gwiazdy XO-3; w przypadku tego typu obiektów oczekuje się zazwyczaj orbit kołowych[2].
Szczególnie nietypowe jest duże nachylenie orbity do równika gwiazdy, wynoszące 70 ± 15°[1], co zostało zmierzone dzięki efektowi Rossitera-McLaughlina. Płaszczyzny orbit odkrywanych planet (łącznie z planetami Układu Słonecznego) z reguły zbliżone są do płaszczyzny równika gwiazd macierzystych[5], wiąże się to z przyjętym modelem powstawania planet. Wysoka ekscentryczność orbity XO-3 b oznacza, że obiekt ten powstał w inny sposób, albo że jego orbita została zmieniona w wyniku kolizji z innym masywnym obiektem[5], przeciwko czemu jednak świadczy brak grawitacyjnego „chybotania orbity” planety[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Christopher M. Johns-Krull et al.: XO-3b: A Massive Planet in an Eccentric Orbit Transiting an F5V Star. 2007-12-27. [dostęp 2008-09-23]. (ang.).
- ↑ a b c d B.J. Almond: XO-3b: Supersized planet or oasis in the 'brown dwarf desert'?. 30 maja 2007. [dostęp 2008-09-23]. (ang.).
- ↑ XO Project – Equipment. 2005-01-29. [dostęp 2016-01-15]. (ang.).
- ↑ Jeanna Bryner: Oddball Planet Puzzles Astronomers. 2007-05-30. [dostęp 2014-01-27]. (ang.).
- ↑ a b c Devin Powell: Planet's strange orbit points to planetary billiards. 2008-09-22. [dostęp 2014-01-27]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- XO-3 b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)