Imię i nazwisko |
Xavier Henry Napoleón Leroux |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód | |
Xavier Henry Napoleón Leroux (ur. 11 października 1863 w Velletri, zm. 2 lutego 1919 w Paryżu[1][2][3]) – francuski kompozytor.
Syn dyrygenta orkiestry wojskowej[3]. Uczył się w Konserwatorium Paryskim u Théodore’a Dubois i Jules’a Masseneta[1][2]. W 1885 roku zdobył Grand Prix de Rome[1][2]. Podczas pobytu w Rzymie poznał Claude’a Debussy’ego i początkowo był admiratorem jego twórczości, jednak po premierze Pelesa i Melisandy w 1902 roku stał się jego antagonistą, odrzucając nowe trendy w muzyce dramatycznej[1]. Po powrocie do Francji działał w Paryżu jako autor muzyki do sztuk teatralnych, następnie zaczął pisać opery[1]. Tworzył w duchu bliskim włoskiemu weryzmowi[1]. Od 1896 roku był wykładowcą harmonii w Konserwatorium Paryskiego[1][2][3]. Od 1902 roku wydawał czasopismo „Musica”[1].
(na podstawie materiałów źródłowych[2])