Xiphorhynchus

Xiphorhynchus[1]
Swainson, 1827[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – mieczonos namorzynowy (X. susurrans)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

tęgosterowate

Podrodzina

tęgostery

Rodzaj

Xiphorhynchus

Typ nomenklatoryczny

Xiphorhynchus flavigaster Swainson, 1827

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Xiphorhynchusrodzaj ptaków z podrodziny tęgosterów (Dendrocolaptinae) w rodzinie tęgosterowatych (Dendrocolaptidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce[7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 15–29 cm; masa ciała 15–75 g[7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Talapius: na bazie „Talapiot” de Buffona z lat 1770–1783[8]. Nomen nudum.
  • Xiphorhynchus: gr. ξιφος xiphos „miecz”; ῥυγχος rhunkhos „dziób”[9].
  • Picolaptes: zbitka wyrazowa fr. Picucule „dzięcioł” i nazwy rodzaju Dendrocolaptes Hermann, 1804 (tęgoster) (por. gr. πικος pikos „dzięcioł”, od łac. picus „dzięcioł”; gr. κολαπτης kolaptēs „dzięcioł”, od κολαπτω kolaptō „wydziobać, wydłubać”)[10]. Gatunek typowy: Dendrocolaptes guttatus M.H.C. Lichtenstein, 1820.
  • Thripobrotus: gr. θριψ thrips, θριπος thripos „kornik”; βρωτυς brōtus „jedzący”, od βρωσις brōsis, βρωσεως brōseōs „pokarm, jedzenie”, od βιβρωσκω bibrōskō „zjadać”[11]. Gatunek typowy: Dendrocolaptes bivittatus M.H.C. Lichtenstein, 1822 (= Picolaptes spixii Lesson, 1830).
  • Dendrornis: gr. δενδρον dendron „drzewo”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[12]. Gatunek typowy: Dendrocolaptes susurrans Jardine, 1847.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[13]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Xiphorhynchus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. W. Swainson. A Synopsis of the Birds Discovered in Mexico. „The Philosophical Magazine”. Second Series. 1, s. 440, 1827. (ang.). 
  3. C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815. (fr.).
  4. R.P. Lesson: Traité d’ornithologie, ou, Tableau méthodique des ordres, sous-ordres, familles, tribus, genres, sous-genres et races d’oiseaux: ouvrage entièrement neuf, formant le catalogue le plus complet des espèces réunies dans les collections publiques de la France. Bruxelles: Chez F.G. Levrault, 1831, s. 313. (fr.).
  5. J. Cabanis. Ornithologische Notizen. „Archiv für Naturgeschichte”. 13 (1), s. 340, 1847. (niem.). 
  6. T.C. Eyton: Remarks on Dendrocolaptinæ. W: W. Jardine: Contributions to ornithology for 1852. Cz. 5. Edinburgh: W.H. Lizars, 1853, s. 23. (ang.).
  7. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Ovenbirds and Woodcreepers (Furnariidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.furnar2.01. [dostęp 2021-02-07]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  8. The Key to Scientific Names, Talapius [dostęp 2022-02-05].
  9. The Key to Scientific Names, Xiphorhynchus [dostęp 2022-02-05].
  10. The Key to Scientific Names, Picolaptes [dostęp 2022-02-05].
  11. The Key to Scientific Names, Thripobrotus [dostęp 2022-02-05].
  12. The Key to Scientific Names, Dendrornis [dostęp 2022-02-05].
  13. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Dendrocolaptinae Gray,GR, 1840 – tęgostery (wersja: 2021-01-01). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-07].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).