Yokosuka K5Y1 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Pierwszy Arsenał Lotniczo-Techniczny Lotnictwa Marynarki, Kawanishi, Kyūshū Hikōki K.K., Mitsubishi, Hitachi, Nakajima, Nippon Hikoki K.K., Fuji Heavy Industries |
Typ |
samolot szkolno-treningowy |
Konstrukcja |
dwupłat konstrukcji mieszanej |
Załoga |
2 |
Historia | |
Data oblotu |
Grudzień 1933 |
Lata produkcji |
1933 – 1945 |
Wycofanie ze służby |
1945 |
Liczba egz. |
5770 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 × 9-cylindrowy silnik gwiazdowy chłodzony powietrzem, Hitachi Amakaze 11 |
Moc |
224 kW (300 KM) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
11,00 m |
Długość |
8,05 m |
Wysokość |
3,20 m |
Powierzchnia nośna |
27,7 m² |
Masa | |
Własna |
1000 kg |
Użyteczna |
500 kg |
Startowa |
1500 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
212 km/h |
Prędkość przelotowa |
138 km/h |
Prędkość wznoszenia |
3,7 m/s |
Pułap |
5700 m |
Zasięg |
1019 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 × stały karabin Typ 89 kal. 7,7 mm 1 × ruchomy karabin Typ 92 kal. 7,7 mm zamontowany w tylnym stanowisku do 100 kg bomb lotniczych na zewnętrznych podwieszeniach | |
Użytkownicy | |
Japońska Cesarska Marynarka Wojenna |
Yokosuka K5Y – dwumiejscowy, dwupłatowy, japoński samolot szkolno-treningowy konstrukcji mieszanej (amerykańskie oznaczenie kodowe Willow). Maszyna używana do szkolenia pośredniego pilotów Nippon Kaigun podczas II wojny światowej[1].
Z powodu jasnego, pomarańczowego koloru kadłuba (stosowanego we wszystkich japońskich samolotach szkolnych, dla lepszej widoczności), samolot zyskał przydomek aka-tombo (pol. ważka), pospolitego owada w Japonii[2].
Konstrukcja była oparta na samolocie treningowym Yokosuka Wzór 91, lecz problemy ze stabilnością doprowadziły do zmiany projektu przez Kawanishi w 1933 roku.
Maszyna weszła do służby jako Samolot Armii Szkolenia Pośredniego Model 93. Wersja K5Y1 miała stałe, klasyczne, kołowe podwozie. Modele K5Y2 i K5Y3 były wodnosamolotami pływakowymi[3].
Pierwszą serię 60 samolotów wyprodukowało Kawanishi, a dalszą produkcją zajęły się: Yokosuka, Watanabe, Mitsubishi, Hitachi, Nakajima, Nippon oraz Fuji. W sumie powstało 5770 samolotów K5Y w różnych wersjach[1].
Samolot był najpopularniejszą i najliczniej produkowaną maszyną do treningu pilotów w Japonii. Dzięki dobrym własnościom lotnym możliwe było wykonywanie na nich skomplikowanych akrobacji lotniczych.
Projektowano jeszcze dwie wersje: K5Y4 z silnikiem Amakaze 21A o mocy 358 kW (480 KM) oraz K5Y5 z motorem Amakaze 15 (384 kW/515 KM), jednak nie były one produkowane.
Wytwórnia | Ilość | Wersje | Lata produkcji |
---|---|---|---|
Dai-Ichi K. K. | 75 | K5Y1 | 1942 |
Fuji Hikoki K. K. | 869 | K5Y1 | 1942–1945 |
Hitachi Kokuki K. K. | 1393 | K5Y1 | 1940–1944 |
Kawanishi Kokuki K. K. | 60 | K5Y1 | 1933–1936 |
Mitsubishi Jukogyo K. K. | 60 | K5Y1 | b.d. |
Nakajima Hikoki K. K. | 24 | K5Y1 | 1935–1936 |
K. K. Watanabe Tekkosho | 393 163 |
K5Y1 K5Y2 |
1936–39 1937–39 |
Nippon Hikoki K. K. | 2025 708 |
K5Y1 K5Y2 i K5Y3 |
1940–1945 1940–1945 |
K5Y1 | K5Y2 | K5Y3[a] | ||
Wymiary | rozpiętość | 11,00 m | ||
długość | 8,05 m | 8,78 m | ||
wysokość | 3,20 m | 3,68 m | ||
powierzchnia nośna | 27,7 m² | |||
Masy | własna | 1000 kg | 1150 kg | b.d. |
całkowita | 1500 kg | 1650 kg | b.d. | |
obciążenie powierzchni nośnej | 54,2 kg/m² | 59,6 kg/m² | b.d. | |
stosunek masy do mocy | 4,4 kg/KM | 4,9 kg/KM | b.d. | |
Silnik | typ | Hitachi Amakaze 11 | Hitachi Amakaze 21 | |
moc maksymalna | 340 KM (254 kW) | 515 KM (384 kW) | ||
moc nominalna | 300 KM (224 kW) | 480 KM (358 kW) | ||
Osiągi | prędkość maksymalna | 212 km/h na poziomie morza |
198 km/h na poziomie morza |
b.d. na 1500 m |
prędkość przelotowa | 138 km/h na 1000 m |
b.d. | ||
czas wznoszenia | 3000 m w 13 min. 32 s. |
3000 m w 19 min. 35 s. |
b.d. | |
pułap | 5700 m | 4330 m | b.d. | |
zasięg | 1019 km | 702 km | b.d. | |
Uzbrojenie | broń pokładowa | 1× karabin maszynowy wz. 89 1× lotniczy karabin maszynowy wzór 92 | ||
ładunek bombowy | do 100 kg |