Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Dziedzina sztuki |
literatura |
Yusef Komunyakaa (ur. w 1947 w Bogalusie) – profesor na Uniwersytecie Princeton, mieszka w Nowym Jorku. 14 września 2005 roku wraz z Wisławą Szymborską oraz Edwardem Hirschem zamknął cykl spotkań amerykańsko-polskiej literatury organizowanych przez wydział polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W drugiej połowie lat 80. zaczął zajmować się liryką, w międzyczasie pisywał również prozę publicystyczną – eseje, recenzje itp., którą w roku 2000 wydał. Zajmował się analizą muzyki jazzowej.
Z wierszy poety wyłania się świat zwielokrotnionej powierzchni, z pasją atakujący ludzkie zmysły swoją kalejdoskopowością, sycący się nicowaniem przeciwieństw, konfrontacją wysokiego z niskim, ułomności z perfekcją, rozkładu z siłami witalnymi, zaś podmiot jego wierszy, jak pisze krytyk Keith Leonard, wyrwany jest spod dyktatu eurocentrycznej perspektywy, żyjąc w nieustającej improwizacji.[1]
Wielokrotnie został nagradzany i wyróżniany za swoje utwory epickie i poetyckie.
Poeta Janusz Szuber napisał wiersz pt. Do Yusefa Komunyaki, wydany w tomikach poezji pt. Czerteż z 2006[2] oraz pt. Pianie kogutów z 2008[3].