| Data i miejsce urodzenia |
8 marca 1941 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, menedżer, prawnik |
Yves Galland (ur. 8 marca 1941 w Paryżu[1]) – francuski polityk, samorządowiec, prawnik i menedżer, przewodniczący Partii Radykalnej, minister, poseł do Parlamentu Europejskiego I, II, III i IV kadencji, prezes koncernu Boeing France.
Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Paryskim. Pracował jako menedżer w różnych przedsiębiorstwach, współtworzył i zarządzał firmami branży reklamowej i wydawniczej. W 1977 wstąpił do Partii Radykalnej[2]. Od 1988 do 1993 pełnił funkcję przewodniczącego tego ugrupowania[3].
Od 1979 do 1986 oraz od 1989 do 1995 był eurodeputowanym, uzyskując mandat z ramienia współtworzonej przez radykałów Unii na rzecz Demokracji Francuskiej. W latach 1992–1994 pełnił funkcję przewodniczącego Grupy Liberalnej, Demokratycznej i Reformatorskiej, a od 1989 do 1992 wiceprzewodniczącego PE III kadencji[1].
Od 1986 do 1988 był ministrem delegowanym do spraw władz lokalnych w gabinecie, którym kierował Jacques Chirac. W rządach Alaina Juppé pełnił obowiązki ministra przemysłu (1995) oraz ministra delegowanego do spraw finansów i handlu zagranicznego (1995–1997)[4]. W latach 1983–2008 zasiadał w radzie miejskiej Paryża, od 1983 do 1997 sprawując urząd zastępcy mera francuskiej stolicy. Był także członkiem władz klubu piłkarskiego Paris Saint-Germain Football Club[2]. W 2007 po rozłamie w UDF dołączył do frakcji radnych ugrupowania Nowe Centrum[5].
Od 2000 był dyrektorem wykonawczym w grupie ubezpieczeniowej Europ Assistance, w 2003 został prezesem francuskiego oddziału koncernu Boeing[2].
Yves Galland jest żonaty, ma trójkę dzieci[2].