Zajazd Owernii
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Rozpoczęcie budowy |
1571–1574 |
| Ukończenie budowy |
1583[1] |
| Zniszczono |
29 maja 1941 |
| Pierwszy właściciel |
Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników św. Jana z Jerozolimy z Rodos i z Malty |
Położenie na mapie Morza Śródziemnego  | |
Położenie na mapie Malty  | |
 35°53′54,0″N 14°30′43,9″E/35,898333 14,512194
| |
Zajazd Owernii (malt. Berġa ta’ Alvernja, ang. Auberge d’Auvergne) – był jednym z ośmiu zbudowanych na terenie Valletty, miejsc zamieszkania rycerzy zakonnych kawalerów maltańskich zajazdów z tzw. langues (grup językowych). Został zbudowany dla rycerzy z obszaru Owernii[1][2].
Historia obiektu
[edytuj | edytuj kod]Nowa siedziba rycerzy z Owernii została zaprojektowana przez Girolama Cassara, maltańskiego architekta i inżyniera wojskowego, który w okresie lat sześćdziesiątych, siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XVI wieku zaprojektował oraz nadzorował budowę kilkudziesięciu najważniejszych budynków w stolicy Malty, m.in. Pałacu Wielkiego Mistrza czy konkatedry Świętego Jana oraz np. Verdala Palace w Siġġiewi[3]. Jej budowę rozpoczęto w latach 1571-1574, a zakończono w 1583 roku.
Budynek służył zakonowi do roku 1798 do momentu francuskiej okupacji Malty, kiedy to został przejęty przez wojska Napoleona. Po zajęciu wyspy przez Brytyjczyków obiekt został zajęty Armię Brytyjską. W 1825 roku był używany jako Tribunale di Pirateria oraz Corte di Fallimento. W 1840 roku gubernator Malty sir Henry Bouverie przeniósł do budymku zajadu Owernii sąd cywilny[1].
W czasie działań wojennych w czasie II wojny światowej zjazd został doszczętnie zburzony w wyniku zrzuconej przez Niemców w dniu 29 maja 1941 roku bomby[4]. Nowy budynek, siedziba najważniejszych sądów na Malcie, został zbudowany na miejscu zniszczonego zajazdu w końcu lat sześćdziesiątych XX wieku. Budynek, który ma siedem pięter, z czego trzy pod ziemią, został otwarty przez premiera George’a Borga Oliviera, gubernatora generalnego Malty Maurice’a Henry’ego Dormana, arcybiskupa Malty Mikiela Gonziego przy udziale sędziów, ministrów i najważniejszych polityków Malty[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Auberges in Valletta. Maltese History & Heritage. [dostęp 2015-01-03]. (ang.).
- ↑ Praca zbiorowa: Malta. Warszawa: Mediaprofil Sp. z o.o., 2006, s. 154, seria: Podróże marzeń. ISBN 83-60174-18-0.
- ↑ the maltese architect gerolamo cassar. Angelfire.com. [dostęp 2014-12-20]. (ang.).
- ↑ the auberge d’auvergne. Angelfire.com. [dostęp 2015-01-03]. (ang.).
- ↑ The Courts. The Judiciary Malta. [dostęp 2015-01-03]. (ang.).
