Zakspeed 891 w Muzeum Samochodów i Techniki w Sinsheim | |||
Kategoria | |||
---|---|---|---|
Konstruktor | |||
Projektant | |||
Dane techniczne | |||
Nadwozie |
monokok z kompozytu włókna węglowego i kevlaru[1][2] | ||
Zawieszenie przednie |
wahacze, popychacze aktywujące amortyzatory Koni | ||
Zawieszenie tylne |
wahacze, popychacze aktywujące amortyzatory Koni | ||
Silnik | |||
Skrzynia biegów | |||
Paliwo | |||
Opony | |||
Historia | |||
Debiut | |||
Kierowcy | |||
Używany | |||
Wyścigi |
2 | ||
Wygrane |
0 | ||
Pole position |
0 | ||
Najszybsze okrążenie |
0 | ||
|
Zakspeed 891 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Gustava Brunnera i skonstruowany przez Zakspeed Racing na sezon 1989. Ostatni samochód Zakspeeda w Formule 1.
Na sezon 1989 właściciel Zakspeeda, Erich Zakowski, zatrudnił dwóch doświadczonych inżynierów, którzy mieli skupić się na budowie nowego samochodu. Za ogólny projekt odpowiedzialny był Austriak Gustav Brunner, a pomagał mu były pracownik Ferrari Nino Frisson. Efektem ich prac był konwencjonalny, wąski Zakspeed 891. Ze względu na zakaz używania jednostek turbodoładowanych Zakspeed zrezygnował z własnych czterocylindrowych silników na rzecz trzyipółlitrowych jednostek V8 Yamahy o mocy 600 KM[2][3].
Do Bernda Schneidera w charakterze kierowcy z pomocą Yamahy dołączył Aguri Suzuki. W sezonie 1989 ze względu na nieudany rok 1988 oraz większą liczbę konkurentów Zakspeed musiał brać udział w prekwalifikacjach. Samochód okazał się nieudany: Schneider zakwalifikował się do wyścigu tylko dwukrotnie, ale nie ukończył zarówno Grand Prix Brazylii, jak i Grand Prix Japonii. Suzuki nie prekwalifikował się ani razu[4].
Mimo planów nie wprowadzono wersji „B” samochodu[5]. W sierpniu z zespołu wycofał się główny sponsor, West, wkrótce później odszedł także Brunner. Zakspeed nie uczestniczył w Formule 1 w roku 1990, wracając do rywalizacji samochodami GT i turystycznymi[3].
Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
---|---|
Oznaczenie | Wyjaśnienie |
Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
Nie prekwalifikował się (NPK) | |
Różowy | Nie ukończył (NU) |
Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
Wykluczony (WYK/EX) | |
Biały | Nie wystartował (NW) |
Kontuzjowany (K/INJ) | |
Wyścig odwołany (OD/C) | |
Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
Nie przybył (NP/DNA) | |
Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
Nie został zgłoszony (–) | |
Pogrubienie | Start z pole position |
Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
† | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
* | Sezon w trakcie |
1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
Lista systemów punktacji Formuły 1 |
Sezon | Zespół | Silnik | Kierowcy | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Wyniki kierowców |
Wyniki konstruktora | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1989 | Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | |||||||||||||||||||
West Zakspeed Racing | Yamaha | Bernd Schneider | NU | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NU | NPK | 0 | NS | 0 | NS | |
Aguri Suzuki | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | 0 | NS |