Zapamiętajmy to lato

Zapamiętajmy to lato
Сто дней после детства
Gatunek

film obyczajowy

Rok produkcji

1975

Data premiery

1 grudnia 1975

Kraj produkcji

ZSRR

Język

rosyjski

Czas trwania

94 min

Reżyseria

Siergiej Sołowjow

Scenariusz

Siergiej Sołowjow
Aleksandr Aleksandrow

Główne role

Boris Tokariew
Tatjana Drubicz
Irina Małyszewa
Jurij Agilin
Nina Mieńszykowa
Siergiej Szakurow

Muzyka

Isaak Szwarc

Zdjęcia

Leonid Kałasznikow

Scenografia

Aleksandr Borisow

Kostiumy

Ludmiła Kusakowa

Montaż

Ałła Abramowa

Produkcja

ZF nr 2

Wytwórnia

Mosfilm

Dystrybucja

Mosfilm

Nagrody
1975: Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego reżysera na 25. MFF w Berlinie

Zapamiętajmy to lato (ros. Сто дней после детства) – film obyczajowy produkcji radzieckiej z 1975 roku w reżyserii Siergieja Sołowjowa.

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Grupa nastolatków spędza wakacje na obozie pionierów. Kilkoro z jego uczestników (głównych bohaterów filmu) ulega przeżyciom i poddanych zostaje doświadczeniom typowym dla społeczności ich wieku – pierwszym uczuciowym fascynacjom, próbom odwagi i odpowiedzialności, sprawdzianom przyjaźni i uczciwości – dającym im przedsmak dorosłego życia.

Obsada aktorska

[edytuj | edytuj kod]
  • Boris Tokariew – Mitia Łopuchin
  • Tatjana Drubicz – Lena Jergolina
  • Irina Małyszewa – Sonia Zagriemuchina
  • Jurij Agilin – Gleb Łunow
  • Nina Mieńszykowa – wychowawczyni Ksenija Lwowna
  • Siergiej Szakurow – wychowawca Siergiej/głos zza kadru
  • Arina Alijnikowa – lekarz
  • Andriej Zwiagin – Sasza Lebiediew
  • Jurij Sorkin – Furikow
  • Tatjana Jurinowa – Zalikowa
  • Siergiej Chlebnikow – spiker radiowęzła
  • Wiktor Markin – kierownik obozu
  • Wiera Błagowidowa – Jefrosinia Kuzminiczna

i inni.

O filmie

[edytuj | edytuj kod]

Zapamiętajmy to lato był czwartym z kolei, pełnometrażowym filmem Siergieja Sołowjowa i pierwszym z szeregu wielokrotnie później nagradzanych dzieł tego reżysera[1]. Przyniósł mu rozgłos i uznanie i z mało znanego twórcy filmowego uczynił gwiazdę kina radzieckiego światowego formatu[2][3]. Obraz spotkał się wprawdzie z umiarkowanym zainteresowaniem widzów – tylko w Związku Radzieckim obejrzało go ledwie ponad 7 mln ludzi[4] – jednak spodobał się krytykom i to zarówno krajowym jak i zagranicznym[1]. Świadectwem tego uznania były liczne nagrody i wyróżnienia jakie film otrzymał. Najbardziej prestiżową z nich był Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego reżysera przyznany na 25. MFF w Berlinie[5]. Sukces tego filmu był zaskoczeniem nawet dla samego reżysera, który po latach wspominał, że jego realizację potraktował jak "chałturę o pionierach"[3].

W Polsce początkowo film został odrzucony przez komisję kwalifikacyjną działającą przy Centralnym Zarządzie Kinematografii. Do dystrybucji kinowej został skierowany dopiero w 1977 roku (dwa lata po premierze) już jako uznany na arenie międzynarodowej obraz. Zyskał bardzo przychylne recenzje krytyków[6].

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Film otrzymał kilka mniej lub bardziej prestiżowych nagród świata filmu:

  • 1975 – Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego reżysera na 25. MFF w Berlinie;
  • 1975 – II nagroda na XVII MFF dla Dzieci i Młodzieży w Avellino;
  • 1976 – IX WFF we Frunze
  • 1976 – MFF w Belgradzie "FEST-76" – nagroda główna w konkursie filmów dla dzieci i młodzieży;
  • 1976 – Nagroda Leninowskiego Komsomołu;
  • 1976 – nagroda KC Komsomołu za najlepszy film dla dzieci i młodzieży roku 1975;
  • 1976 – Nagroda Państwowa ZSRR za scenariusz, reżyserię, zdjęcia i scenografię.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Bauman, Jurieniew..., s. 237
  2. ↑ Edward Pawlak, Barbara Pełka: Film radziecki w Polsce. Warszawa: 1985, s. 245.
  3. ↑ a b Sto liet poslie dietstwa. AO Moskwa Media. Tajny kino. Moskwa 24. 1-42 minuta. [dostęp 26 kwietnia 2020].
  4. ↑ Sto liet poslie dietstwa. [w:] KinoPoisk [on-line]. [dostęp 2020-04-26]. (ros.).
  5. ↑ Zapamiętajmy to lato. Nagrody. [w:] Filmweb [on-line]. [dostęp 2020-04-26]. (pol.).
  6. ↑ Sobański..., s. 11

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Oskar Sobański. Kocham Cię. „Film”. 50(1514), s. 10-11, 1977-12-11. Warszawa: RWS "Prasa-Książka-Ruch". 
  • Jelena Bauman, Rostisław Jurieniew: Mała encyklopedia kina radzieckiego. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1987. ISBN 83-221-0446-4.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]