Zasłonak odrażający

Zasłonak odrażający
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	gołąbkowce
Rodzina	zasłonakowate
Rodzaj	zasłonak
Gatunek	zasłonak odrażający
	Nazwa systematyczna
	Cortinarius camphoratus (Fr.) Fr.; Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 280 (1838) [1836-1838]
	Zasięg
	; Zasięg w Europie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zasłonak odrażający (Cortinarius camphoratus (Fr.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Synonimów ma kilkanaście. Niektóre z nich^[2]:

Cortinarius camphoratus subsp. lutescens Rob. Henry 1981
Cortinarius camphoratus var. brunneotinctus Moënne-Locc. 2002
Cortinarius camphoratus var. mediosporus Bidaud 2002
Cortinarius hircinus var. hydrophilus Moënne-Locc. 2002

Nazwę polską nadał Andrzej Nespiak w 1981 r., Stanisław Domański opisywał ten gatunek pod nazwą flegmiak kamforowy^[3].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 4–10 cm, kształt u młodych owocników wypukły z podwiniętym brzegiem, potem płaskowypukły. Powierzchnia jasnoochrowa lub liliowa, drobnowłóknista, u starszych owocników środek kapelusza gładki, złotoochrowy i lśniący^[4].

Blaszki

Początkowo bladoliliowe, potem od zarodników rdzawe^[4].

Trzon

Wysokość 5–10 cm, grubość 1–2 cm, początkowo beczułkowaty, potem cylindryczny, pełny. Tej samej barwy co kapelusz. Poniżej strefy pierścieniowej pokryty jest drobnymi, podłużnymi włókienkami. Powierzchnia fioletowa lub brązowa, pokryta białymi włókienkami^[4].

Miąższ

Liliowy. Ma zapach przez różnych ludzi określany jako zapach kamfory, dojrzałego koziego sera, gnijących ziemniaków lub spoconych stóp. Smak niewyraźny^[4].

Zarodniki

Elipsoidalne, drobnobrodawkowate, 9–11 × 5–6 μm. Wysyp zarodników brązowordzawy^[4].

Gatunki podobne

zasłonak wonny (Cortinarius traganus) ma silniej liliowy kolor, młode blaszki ochrowe, a miąższ trzonu z czerwonymi plamami^[4].

Występowanie i siedlisko

Znane jest występowanie tego gatunku w Ameryce Północnej i Europie. W Europie jest dość szeroko rozprzestrzeniony^[5]. Na terenie Polski w piśmiennictwie naukowym do 2003 r. podano 6 stanowisk^[3].

Rośnie na ziemi, w lasach iglastych i mieszanych^[3], zwłaszcza na glebach kwaśnych pod świerkami i jodłami^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b Index Fungorum. [dostęp 2018-01-02]. (ang.).
↑ Species Fungorum. [dostęp 2018-01-02]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g First nature. Cortinarius camphoratus. [dostęp 2018-01-02].
↑ Discover Life Maps. [dostęp 2018-01-01].

[if-1] Index Fungorum. [dostęp 2018-01-02]. (ang.).

[2] Species Fungorum. [dostęp 2018-01-02]. (ang.).

[checklist-3] Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.

[first-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g First nature. Cortinarius camphoratus. [dostęp 2018-01-02].

[5] Discover Life Maps. [dostęp 2018-01-01].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]