Zasłonak rdzawobrązowy

Zasłonak rdzawobrązowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

gołąbkowce

Rodzina

zasłonakowate

Rodzaj

zasłonak

Gatunek

zasłonak rdzawobrązowy

Nazwa systematyczna
Cortinarius caninus (Fr.) Fr.
Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 285 (1838)
Młode owocniki maja różowofioletowe blaszki

Zasłonak rdzawobrązowy, zasłonak psi (Cortinarius caninus (Fr.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1821 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus anomalus var. caninus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1838 r. ten sam autor, przenosząc go do rodzaju Cortinarius[1].

Niektóre synonimy naukowe[2]:

  • Agaricus anomalus var. caninus Fr. 1821
  • Agaricus caninus Fr. 1838
  • Cortinarius anomalus subsp. caninus (Fr.) Konrad & Maubl. 1930
  • Dermocybe canina (Fr.) Wünsche 1877
  • Sericeocybe caninus (Fr.) Rob. Henry1993

Andrzej Nespiak opisał w swojej monografii ten gatunek pod nazwą zasłonak psi. Władysław Wojewoda w 2003 r. zaproponował bardziej według niego odpowiednią nazwę – zasłonak rdzawobrązowy[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Kapelusz

Średnica 3- 9 cm, za młodu jest półkulisty, z czasem staje się płaskołukowaty z niewielkim garbem. Brzeg długi czas pozostaje podwinięty i widoczne są na nim resztki zasnówki. Powierzchnia gładka, matowa o barwie od ochrowobrązowawej do czerwonobrązowawej, na środku jest ciemniejszy. Młode owocniki mają różowofioletowy lub nieco siwy odcień[4].

Blaszki

Szeroko przyrośnięte, u młodych owocników różowofioletowe, u starszych rdzawobrązowe z różowofioletowym nalotem[4].

Trzon

Wysokość 5–9 cm, grubość 8–15 mm. Jest pełny, walcowaty, dołem nieco pałkowato rozszerzony, początkowo pełny, później pusty. Powierzchnia biaława i włóknista, tylko pod samym kapeluszem ma różowofioletowy odcień. W górnej części trzonu występuje brązowawa, nakrapiana strefa pierścieniowa[4].

Miąższ

Białawy, tylko na wierzchołku trzonu jest jasnoróżowofioletowawy. W smaku jest lekko słodkawy, brak wyraźnego zapachu[4].

Wysyp zarodników

Rdzawobrązowy. Zarodniki niemal kuliste o rozmiarach 7–8,1 × 5,7–6,8 μm[5].

Gatunki podobne

Istnieje wiele podobnych gatunków zasłonaków (m.in. zasłonak szarobrązowy Cortinarius anomalus). Najbardziej charakterystyczną cechą zasłonaka rdzawobrązowego jest strefa pierścieniowa w górnej połowie trzonu[4].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Występuje w Ameryce Północnej i Europie[5].

Grzyb mykoryzowy[3]. Rośnie na ziemi w lasach iglastych i mieszanych. Owocniki wytwarza od lipca do listopada[3]. Szczególnie występuje w górskich lasach świerkowych na podłożu ze skał wapiennych lub krzemionkowych[4].

Znaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Grzyb jadalny[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2014-02-20]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2014-02-20]. (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f g Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  5. a b RogersMushroom. [dostęp 2014-01-03]. (ang.).