Zasłonak żółtobrzegi

Zasłonak żółtobrzegi
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

gołąbkowce

Rodzina

zasłonakowate

Rodzaj

zasłonak

Gatunek

zasłonak żółtobrzegi

Nazwa systematyczna
Cortinarius gentilis (Fr.) Fr.
Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 297 (1838) [1836-1838]
Multimedia w Wikimedia Commons

Zasłonak żółtobrzegi (Cortinarius gentilis (Fr.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1821 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus gentilis. W 1838 r. ten sam autor przeniósł go do rodzaju Cortinarius[1].

Synonimy[2]:

  • Agaricus gentilis Fr. 1821)
  • Agaricus gentilis Fr. 1821) var. gentilis
  • Agaricus gentilis ? punctatus (Pers.) Fr. 1821)
  • Agaricus gentilis ? spurius (Pers.) Fr. 1821)
  • Agaricus punctatus Pers. 1801)
  • Agaricus spurius Pers. 1801)
  • Cortinarius punctatus (Pers.) Fr. 1838
  • Telamonia gentilis (Fr.) Wünsche 1877

Nazwę polską podał Andrzej Nespiak w 1975 r.[3]

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Kapelusz

Średnica 2,5–5 cm, początkowo stożkowaty, potem dzwonkowaty, w końcu płaskowypukły. Powierzchnia wilgotna, gładka, o barwie od pomarańczowej do żółtobrązowej, początkowo z resztkami żółtej zasnówki[4].

Blaszki

Przyrośnięte, dość odległe, szerokie, początkowo żółtawobrązowe, potem rdzawe[4].

Trzon

Wysokość 2,5–7,5 cm, grubość 3-5 mm, cylindryczny, gładki, żółto-pomarańczowobrązowy. Początkowo pokryty brązowożółtą osłona, która potem zanika, pozostawiając po sobie tylko słabo widoczną strefę pierścieniową[4].

Zarodniki

Owalne, drobno brodawkowane, brązowawe, o rozmiarach 7–9 × 5,5–7 μm. Wysyp zarodników rdzawy[4].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Znany jest w Europie i Ameryce Północnej. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony; występuje od Hiszpanii po około 65° szerokości geograficznej na Półwyspie Skandynawskim[5]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 4 stanowiska[3].

Grzyb mikoryzowy. Rośnie na ziemi, w lasach iglastych, głównie pod świerkami[3]. Grzyb trujący[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2018-01-10]. (ang.).
  2. ↑ Species Fungorum. [dostęp 2018-01-10]. (ang.).
  3. ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. ↑ a b c d e Cortinarius gentilis (Deadly Cort). [dostęp 2018-01-10].
  5. ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2018-01-10].