Data i miejsce urodzenia |
1 października 1934 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
5 października 2020 |
profesor nauk matematycznych | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1960 |
Habilitacja |
1963 |
Profesura |
29 grudnia 1969 |
Polska Akademia Nauk / Umiejętności | |
Status PAN |
członek rzeczywisty |
Status PAU |
członek korespondent |
Doktor honoris causa Uniwersytet Gdański – 27 marca 2014 | |
Uczelnia |
Uniwersytet Gdański |
Odznaczenia | |
Zbigniew Jan Ciesielski[1] (ur. 1 października 1934 w Gdyni, zm. 5 października 2020 w Sopocie[2]) – polski matematyk, profesor nauk matematycznych, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk. Zajmował się m.in. analizą funkcjonalną, teorią aproksymacji, teorią prawdopodobieństwa.
W 1953 ukończył V Liceum Ogólnokształcące w Gdyni-Oksywiu i rozpoczął studia matematyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, które ukończył w 1958. Tam też w 1960 obronił pracę doktorską O rozwinięciach ortogonalnych prawie wszystkich funkcji w przestrzeni Wienera napisaną pod kierunkiem Władysława Orlicza. Następnie został pracownikiem Instytutu Matematycznego PAN, gdzie habilitował się w 1963. Tytuł profesora nadzwyczajnego (belwederski) otrzymał w 1969, a tytuł profesora zwyczajnego w 1974. W latach 1968–1972 był opiekunem Pracowni IM PAN w Gdańsku, a w latach 1973–1999 kierował Oddziałem Gdańskim IM PAN. Był także przewodniczącym Oddziału Gdańskiego PAN i członkiem prezydium PAN (1993–1995), w latach 1996–1998 przewodniczącym Komitetu Matematyki PAN, a w latach 1977–1989 członkiem Rady Naukowej Międzynarodowego Centrum Matematycznego im. Stefana Banacha PAN. W latach 1975–2000 był współredaktorem czasopisma Studia Mathematica. Równocześnie w latach 1967–1969 pracował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku, a w latach 1970–1995 na Uniwersytecie Gdańskim.
Był promotorem w 12 przewodach doktorskich, w tym Stanisława Kwapienia i Jerzego Zabczyka[a].
Opublikował prace z teorii aproksymacji, m.in. dotyczące baz typu Schaudera w przestrzeniach funkcyjnych, a ponadto prace poświęcone matematycznej teorii ruchów Browna, probabilistycznej teorii potencjału oraz nieparametrycznej estymacji gęstości[3].
W 1974 wystąpił jako invited speaker na Międzynarodowym Kongresie Matematyków.
W Vancouver w sekcji General Topology, Real and Functional Analysis; wygłosił referat Bases and Approximation by Splines[4].
W 1973 został członkiem korespondentem, w 1986 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk[5], a w 2001 członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności.
W latach 1980–1983 był prezesem Polskiego Towarzystwa Matematycznego, a od 2004 członkiem honorowym PTM. W 2014 roku został doktorem honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego[6].
Pochowany został na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie.