Zbigniew Lengren ok. 1960 roku | |
Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1919 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1 października 2003 |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
Zbigniew Lengren (ur. 2 lutego 1919 w Tule, zm. 1 października 2003 w Warszawie) – polski satyryk, grafik i rysownik, autor karykatur, aforyzmów i fraszek, a także plakatów, ilustracji książkowych i prasowych oraz scenografii teatralnych.
Przez większość kariery zawodowej związany z tygodnikiem „Przekrój”, w którym od 1946 do 2003 publikował serię rysunkową z Profesorem Filutkiem i jego psem Filusiem. Jeden z pionierów powojennego komiksu prasowego w Polsce[1].
Urodził się 2 lutego 1919 w Tule, w ogarniętej rewolucją bolszewicką i wojną domową Rosji[2]. Dzieciństwo spędził w Toruniu, jego ojciec Juliusz był przedstawicielem telefonicznej firmy Ericsson zakładającej w mieście telefony. Mieszkali u zbiegu ulic Piekary i Różanej. Po śmierci Juliusza Lengrena, matka Zbigniewa – Lucyna – wyszła ponownie za mąż za mecenasa Monne.
W 1938 ukończył toruńskie Gimnazjum im. Kopernika, a następnie złożył podanie o przyjęcie na studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej[2]. Rozpoczęciu studiów przeszkodził wybuch II wojny światowej[2]. Powołany do Wojska Polskiego, wziął udział w wojnie obronnej, podczas której dostał się do niemieckiej niewoli[2]. Resztę wojny spędził w niemieckich obozach jenieckich i więzieniach[2].
Po wojnie, w grudniu 1945, powrócił do Torunia, gdzie rozpoczął studia malarskie na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika[2]. Studia łączył z pracą zawodową i dyplom ich ukończenia otrzymał dopiero 30 czerwca 1951[2].
Oprócz działalności artystycznej związanej z szeroko rozumianą sztuką graficzną pisywał także teksty literackie, w tym wiersze, m.in. dla dzieci[3]. Współtworzył programy telewizyjne, teatr satyryczny, programy rozrywkowe. Recytował, prowadził też konferansjerkę.
Debiutował jako karykaturzysta w 1944 w czasopiśmie „Stańczyk”[4]. Od 1946 współpracował z tygodnikiem „Przekrój”, gdzie publikował serię rysunkową z Profesorem Filutkiem i psem Filusiem[a] – pierwszy odcinek ukazał się w 147. numerze pisma w lutym 1948 roku. Współpracował również z innymi czasopismami: ze „Szpilkami”, „Światem”, „Trybuną Robotniczą”, „Playboyem”. Ilustrował poza tym książki (np. serię dla dzieci Hugh Loftinga o przygodach doktora Dolittle), tworzył filmowe plakaty (np. do filmów Zaporożec za Dunajem i Złodzieje i policjanci), pisał utwory satyryczne (np. Drobiazgi spod pióra, Fraszki).
Na wniosek polskich dzieci otrzymał Order Uśmiechu. Był także laureatem nagrody karykaturzystów – Złotej Szpilki z Wawrzynem w 1988.
Zmarł w Warszawie, pochowany w rodzinnym grobie na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera K-4-58)[5].
Był mężem Zofii (1919–1989), pielęgniarki i sanitariuszki, z którą miał syna Tomasza (1945–2008), aktora, reżysera, oraz córkę Katarzynę (ur. 1951), scenografa, kostiumologa. Ich wnuczka Klara Syrewicz, córka Katarzyny i Stanisława Syrewicza jest dziennikarką, w latach 2006–2007 była redaktorem prowadzącym dodatków do „Dziennika” oraz „Polska The Times”, w latach 2008–2012 zastępcą redaktora naczelnego miesięcznika „Podróże”[6][7].
W 2005, w 86. rocznicę urodzin artysty, odsłonięto w Toruniu niewielką kompozycję rzeźbiarską autorstwa Zbigniewa Mikielewicza, upamiętniającą toruńskie czasy Zbigniewa Lengrena. Rzeźba przedstawia psa Filusia, który trzyma w pysku melonik profesora Filutka i pilnuje parasola swego pana.
W 2022 w dawnym mieszkaniu i pracowni artysty przy ulicy Brzozowej 6/8 a w Warszawie (tzw. Lengrenówce) otwarto pracownię Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego[10].