Zbiornik Quabbin
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Rzeka |
Swift River |
| Data budowy |
1936-1939[1] |
| Data uruchomienia |
1946[1] |
| Pojemność całkowita |
1 560[2] mln m³ |
| Powierzchnia |
101[2] km² |
| Funkcja |
retencyjna |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych  | |
Położenie na mapie Massachusetts  | |
 42°21′33″N 72°18′00″W/42,359167 -72,300000
| |
| Strona internetowa | |
Zbiornik Quabbin (ang. Quabbin Reservoir) – zbiornik retencyjny położony w Massachusetts w Stanach Zjednoczonych. Jest największym akwenem śródlądowym w stanie Massachusetts[3]. Wraz ze zbiornikiem Wachusett stanowi główne źródło wody pitnej dla Bostonu i innych miast stanu. Woda ze zbiornika wykorzystywana jest także do zasilania elektrowni wodnych. Zbiornik znajduje się pod zarządem Massachusetts Water Resources Authority[4].
Zbiornik powstał poprzez zalanie doliny Swift River, stanowiącej dorzecze rzeki Swift – dopływu rzeki Connecticut[5]. Nazwa zbiornika pochodzi od słowa "Quaben" – "miejsce wielu wód" – którym określali dolinę zamieszkujący ją niegdyś Indianie z plemienia Nipmuc[6]. Według innych źródeł nazwa pochodzi od imienia jednego z plemiennych wodzów, Nani-Quaben bądź Nine-Quabin[7].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Na przełomie XIX i XX w. rosnąca populacja i zapotrzebowanie na wodę miasta Boston wymusiły stworzenie nowych źródeł wody pitnej[7]. Pierwszym z nich był zbudowany we wczesnych latach 1900. zbiornik Wachusett, który prędko okazał się niewystarczający[8]. W raporcie z 1922 roku, przygotowanym na zlecenie władz bostońskich, stwierdzono konieczność budowy nowego zbiornika i połączenia go ze zbiornikiem Wachusett[9].
W latach 1926-1931 zbudowany został tunel między zbiornikiem Wachusett a rzeką Ware. W następnych latach tunel został przedłużony do doliny Swift River, w której w 1936 roku rozpoczęto budowę zbiornika Quabbin[1][10].
W celu budowy zbiornika trzeba było zalać wodą całą dolinę Swift River, w tym cztery miasteczka: Dana, Enfield, Greenwich i Prescott. Mieszkańcy doliny (ok. 2500 osób) zostali wywłaszczeni za odszkodowaniem i musieli opuścić jej teren. Ponadto z cmentarzy w rejonie doliny ekshumowano i przeniesiono ponad 7500 ciał, z których większość spoczęła na cmentarzu w Quabbin Park. W 1938 roku miasteczka oficjalnie przestały istnieć, a w 1939 roku dolinę opuścili ostatni mieszkańcy[7].
Napełnianie zbiornika rozpoczęto w dniu 14 sierpnia 1939 roku i trwało ono aż do 1946 roku. W chwili uruchomienia zbiornik Quabbin był największym na świecie sztucznym zbiornikiem przeznaczonym wyłącznie do uzyskiwania wody pitnej[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Metropolitan Boston's Water System History. MWRA. [dostęp 2018-08-24].
- ↑ a b Quabbin Reservoir. Mass.gov. [dostęp 2018-08-21].
- ↑ Best Bodies Of Water To Visit Near Boston. CBS Boston, 2016-04-23. [dostęp 2018-08-24].
- ↑ How the MWRA Water System Works. MWRA. [dostęp 2018-08-21].
- ↑ Thomas Conuel: Quabbin, the Accidental Wilderness. Wyd. Revised Edition. Amherst: The University of Massachusetts Press, 1990, s. 5. ISBN 0-87023-730-6.
- ↑ Elizabeth Peirce: Quabbin Valley: Life As It Was. Charleston, South Carolina: Arcadia Publishing, 2014, s. 7. ISBN 978-1-4671-2281-8.
- ↑ a b c New England. Michael Sletcher (red.). Westport, Connecticut: Greenwood Press, 2004, s. 98-99, seria: The Greenwood Encyclopedia of American Regional Cultures. ISBN 0-313-32753-X.
- ↑ Donald W. Howe: Quabbin: The Lost Valley. Ware, Massachusetts: The Quabbin Book House, 1951, s. 26-27.
- ↑ Howe 1951, s. 28.
- ↑ Howe 1951, s. 47.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Map of the Proposed Quabbin Reservoir – Mapa doliny Swift River w 1922 roku, przed wybudowaniem zbiornika (ze zbiorów Biblioteki Stanowej Massachusetts)