gmina wiejska | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
TERC |
0405062 | ||
Wójt |
Katarzyna Kukielska | ||
Powierzchnia |
84,38 km² | ||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
52 os./km² | ||
Nr kierunkowy |
54 | ||
Tablice rejestracyjne |
CGD | ||
Adres urzędu: Urząd Gminy87-645 Zbójno | |||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
| |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |||
53°00′N 19°09′E/53,005833 19,153889 | |||
Strona internetowa | |||
Biuletyn Informacji Publicznej |
Zbójno (do 1941 gmina Sokołowo) – gmina wiejska w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie włocławskim.
Siedzibą gminy jest Zbójno.
Według danych z 30 czerwca 2004[2] gminę zamieszkiwało 4517 osób. Natomiast według danych z 31 grudnia 2017 roku[3] gminę zamieszkiwało 4381 osób.
Według danych z roku 2005[4] gmina Zbójno ma obszar 84,38 km², w tym:
Gmina stanowi 13,77% powierzchni powiatu.
Dane z 31 grudnia 2017 roku[3]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
Populacja | 4 381 | 100 | 2 122 | 48,4 | 2 259 | 51,6 |
Gęstość zaludnienia [mieszk./km²] |
52 | 25 | 27 |
Przedwojenną poprzedniczką gminy Zbójno była gmina Sokołowo, która powstała w 1867 roku w powiecie rypińskim w guberni płockiej. W okresie międzywojennym gmina Sokołowo należała do powiatu rypińskiego w woj. warszawskim. 1 kwietnia 1938 roku gminę wraz z całym powiatem rypińskim przeniesiono do woj. pomorskiego[5]. Siedzibą gminy Sokołowo było Zbójno[6].
24 października 1940 gminę Sokołowo zniesiono[7][8], przekształcając ją w gminę Zbójno (Raudorf)[9]; równocześnie gromady Głęboczek, Kawno, Obory, Podolina, Sikorek, Sikórz i Stalmierz włączono do sąsiedniej gminy Chrostkowo (Horstfeld)[10].
Po wojnie, dekretem PKWN z 21 sierpnia 1944 o trybie powołania władz administracji ogólnej I i II instancji, uchylono wszelki zmiany w podziale administracyjnym państwa wprowadzone przez okupanta (art. 11)[11]. Jednak zmiany w podziale administracyjnym powiatu rypińskiego wprowadzone podczas wojny utrzymywały się w praktyce także po wojnie[7]. Było to praktykowane do tego stopnia, że Wojewoda Pomorski wydał 22 kwietnia 1950 specjalne ogłoszenie informujące o powróceniu do stanu administracyjnego z 1 września 1939, podkreślając szczególnie, że „gromady Obory, Podolina i Kawno należą do gminy wiejskiej Sokołowo a nie do gminy wiejskiej Chrostkowo"[12]. Tak więc przedwojenna gmina Sokołowo funkcjonowała de iure także po wojnie, choć w praktyce nadal stosowano zarówno nazewnictwo jak i skład gmin wprowadzony przez okupanta. Na przykład, GUS-owski oficjalny Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r. dalej wylicza gminę Zbójno w miejsce gminy Sokołowo, a gromady Kawno, Obory, Podolina, Sikórz i Stalmierz nadal zalicza do gminy Chrostkowo[13][14]. Podobnie było nawet w wydawnictwach wojewódzkich, np. w Dzienniku Urzędowym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z 1954 w opisie gmin i gromad podlegających transformacji w związku z reformą administracyjną państwa[15]. Brak konsensusu trwał do jesieni 1954, kiedy to formalnie zniesiono gminy wiejskie w miejsce gromad[16].
Dopiero gmina utworzona w 1973 roku nazywa się formalnie Zbójno[17].
Wykaz zarejestrowanych zabytków nieruchomych na terenie gminy[18]:
Adamki, Ciepień, Działyń, Klonowo, Łukaszewo, Obory, Podolina, Rembiocha, Rudusk, Ruże, Sitno, Wielgie, Wojnowo, Zbójenko, Zbójno, Zosin.
Ciechanówek, Frankowo, Imbirkowo, Kazimierzewo, Kiełbzak, Laskowiec, Nowy Działyń, Przystań, Pustki Działyńskie, Rembiesznica, Rochal.
Brzuze, Chrostkowo, Ciechocin, Czernikowo, Golub-Dobrzyń, Kikół, Radomin