Zdunowice

Zobacz też: Zdunowice w innych znaczeniach tego słowa.

Zdunowice

osada
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Powiat	kartuski
Gmina	Sulęczyno
Liczba ludności (2011)	77[2]
Strefa numeracyjna	58
Kod pocztowy	83-320[3]
Tablice rejestracyjne	GKA
SIMC	0174970
Położenie na mapie gminy Sulęczyno Zdunowice
Położenie na mapie Polski Zdunowice
Położenie na mapie województwa pomorskiego Zdunowice
Położenie na mapie powiatu kartuskiego Zdunowice
54°11′44″N 17°48′22″E/54,195556 17,806111[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Zdunowice (kaszub. Zdënejce) – osada kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Sulęczyno^[4][5].

Wieś otoczona lasami nad jeziorem Suminko w pobliżu jeziora Sumino, stanowi sołectwo Zdunowice w którego skład wchodzą również miejscowości Małe Zdunowice, Ostrowite i Ogonki^[6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Urodził się tutaj Antoni Bazyli Wandtke (ur. 13 września 1891, zm. 12 sierpnia 1978 w Katowicach) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

 Zobacz też: Zduńska Wola i Zduny.

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 160679
2. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. (plik xlsx). Stan w dniu 31.03.2011 r..
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1601 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
4. GUS: Przeglądanie Krajowego Rejestru Teryt. [w:] Urzędowy Rajestr Teryt [on-line]. [dostęp 2020-08-05].
5. MAiC. Rozporządzenie z dnia 13 grudnia 2012 r.. „[w:] (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636)”. {{Cytuj pismo}} Linki zewnętrzne: "czasopismo".brak numeru strony
6. Urząd Gminy Sulęczyno: Jednostki pomocnicze gminy Sulęczyno. [w:] BIP Urzędu Gminy Sulęczyno [on-line]. [dostęp 2020-08-05].

Linki zewnętrzne

• Zdunowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 545 .