Syndroma Dubowitz | |
41 letni pacjent ze zdiagnozowanym zespołem Dubowitza (widoczna jest mikrocefalia (poniżej 3 centyla), szczeliny powiekowe obustronnie ułożone skośnie w dół, obniżona przednia linia włosów, długi cylindryczny nos z wydatnym krągłym czubkiem)[1] | |
Klasyfikacje | |
ICD-10 |
Q87.1 |
---|---|
OMIM | |
MeSH |
Zespół Dubowitza (łac. syndroma Dubowitz ang. Dubowitz syndrome) – genetycznie uwarunkowany zespół wad wrodzonych charakteryzujący się niepełnosprawnością intelektualną, niedoborem wzrostu oraz zaburzeniami odporności predysponującymi do alergii, wyprysku, nowotworów układu krwiotwórczego oraz nerwiaka zarodkowego.
Zespół został po raz pierwszy opisany w 1965 przez angielskiego lekarza Victora Dubowitza[3], pierwotnie jako wariant zespołu Blooma i dopiero w późniejszym okresie został zidentyfikowany jako samodzielny zespół przez R. Grossego i Opitza [4]. Do 2011 opisano mniej niż 200 przypadków[4].
Zespół Dubowitza jest zespołem genetycznym dziedziczonym autosomalnie recesywnie, którego występowanie wydaje się być wzmożone przy bliskim pokrewieństwie rodziców[5]. Na podstawie obecnych badań nie można wykluczyć heterogeniczności genetycznej obserwowanych zmian fenotypowych[5][1].
Rozpoznanie zespołu Dubowitza jest oparte jest charakterystycznym obrazie klinicznym: niedoborze wzrostu, zarówno wewnątrzmacicznie jak i po urodzeniu, mikrocefalii, niepełnosprawnością intelektualną małego lub średniego stopnia (opóźnienie rozwoju występuje w 30-70% przypadkach), nadpobudliwości, charakterystycznym wyglądem twarzy, nieprawidłowościami budowy w zakresie narządów płciowych oraz w 50% przypadków wypryskiem[4][6].
W obrazie klinicznym charakterystyczne są również zaburzenia zachowania – nadpobudliwość dużego stopnia, napady furii z trudnościami w samodzielnym dojściu do równowagi, problemy z mową, problemy z myśleniem abstrakcyjnym, wstydliwość połączona z niechęcią do przebywania w zbiorowiskach ludzkich, umiłowanie do rytmu i muzyki[4][5].
Zespół Dubowitza należy różnicować z alkoholowym zespołem płodowym[7][6], zespołem Blooma oraz niedokrwistością Fanconiego[6].