Zespół Zimmermanna-Labanda

Zespół Zimmermanna-Labanda (ang. Zimmerman-Laband syndrome) – rzadka choroba genetyczna, dziedziczona autosomalnie dominująco, o niejasnej etiologii. Na fenotyp zespołu składają się fibromatoza (włókniakowatość) dziąseł, hipoplazja dystalnych paliczków palców, dysplazja paznokci, nadmierna ruchomość stawów, i niekiedy hepatosplenomegalia. Chorobę opisali niezależnie od siebie amerykański dentysta Peter F. Laband (1900-) i wsp.[1] oraz niemiecki anatom Karl Wilhelm Zimmermann (1861-1935)[2], termin zespołu Zimmermanna-Labanda wprowadził Carl Jacob Witkop w 1971 roku[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Laband PF, Habib G, Humphreys GS. Hereditary gingival fibromatosis. Report of an affected family with associated splenomegaly and skeletal and sof- tissue abnormalities. Oral Surgery, Oral Medicine, Oral Pathology, St. Louis 1964, 17: 339-351.
  2. ↑ Zimmermann KW. Über Anomalien des Ektoderms.Vierteljahresschrift fur Zahnheilkunde, Berlin,1928, 44: 419-434.
  3. ↑ Witkop CJ. Heterogeneity in gingival fibromatosis. Birth Defects. Original Article Series, White Plains, NY: June 1971, 7 (7): 210-221.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.