Zhangixalus viridis
| Zhangixalus viridis[1] | |||
| (Hallowell, 1861) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Zhangixalus viridis | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Zhangixalus viridis – gatunek płaza bezogonowego z rodziny nogolotkowatych (Rhacophoridae), występujący endemicznie na wyspach japońskiego archipelagu Nansei. Zasiedla głównie pola uprawne i równiny. Rozmnaża się od grudnia do lipca, a jaja składane są do gniazd pianowych. Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku ze stabilnymi rozmiarami populacji oraz brakiem degradacji jego środowiska naturalnego.
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Za podgatunek Zhangixalus viridis uznawany był Zhangixalus amamiensis[2][3], jednak Matsui i Maeda (2018) uznali te taksony za osobne gatunki, co potwierdziły badania filogenetyczne (Matsui et al. 2019)[2][4].
Wygląd
[edytuj | edytuj kod]Grzbiet jasnozielony, niekiedy ciemnobrązowy[5]. Palce kończyny przedniej i tylnej spięte dobrze rozwiniętą błoną pławną[5]. Brak fałdy grzbietowobocznej[5]. Występuje natomiast fałda ponad błoną bębenkową[5]. Samice Z. viridis dorastają do średnio 65–77 mm, a samce do 45–56 mm długości[5]. Gatunek diploidalny, liczba chromosomów 2n wynosi 26[5].
Zasięg występowania i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Endemit – występuje na wyspach japońskiego archipelagu Nansei na wysokościach bezwzględnych 50–500 m n.p.m.[2] Zasięg występowania (Extent of Occurrence, EOO) wynosi 9043 km²[2] i jest ograniczony do wysp Okinawa, Iheya-jima i Kume-jima[2]. Gatunek ten spotykany jest na krzewach i drzewach na polach uprawnych i równinach oraz w górzystych lasach[2].
Rozmnażanie i rozwój
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten rozmnaża się od grudnia do lipca[5]. Tworzy gniazdo pianowe na skraju zbiorników wodnych na polach ryżowych, bagnach oraz tymczasowych zbiornikach wodnych[5]. Gniazda mogą być tworzone w zagłębieniach wykopanych przez samce, pod kamieniami, mogą być również przyczepione do paproci oraz nisko położonych gałęzi drzew[5]. Po wykluciu się kijanek piana topnieje, wymywając kijanki do zbiornika wodnego[5].
Status
[edytuj | edytuj kod]Gatunek najmniejszej troski (LC)[2]. Pomimo stosunkowo niewielkiego zasięgu występowania jest on pospolicie spotykany, a populacja jest na stabilnym poziomie[2]. Ponadto nie zaobserwowano degradacji jego środowiska naturalnego[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Zhangixalus viridis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Zhangixalus viridis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2022-1 [dostęp 2022-08-16] (ang.).
- ↑ Darrel R. Frost, Zhangixalus viridis (Hallowell, 1861), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2023-12-16] (ang.).
- ↑ IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Zhangixalus amamiensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2022-1 [dostęp 2022-08-16] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Zhangixalus viridis, [w:] AmphibiaWeb [online], University of California, Berkeley, CA, USA [dostęp 2022-08-13] (ang.).