Pełne imię i nazwisko |
Zihni Jusuf Gjinali | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||
Wzrost |
181 cm | ||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
|
Zihni Jusuf Gjinali (ur. 5 maja 1926 w Tiranie, zm. 19 lipca 2005 tamże) – albański piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Albanii w latach 1948–1952, trener piłkarski.
Grę w piłkę nożną na poziomie seniorskim rozpoczął w sezonie 1946 w KS Besa[1]. Był on jednocześnie działaczem oraz jednym ze sponsorów klubu, dążących do reaktywacji KS Besa po II wojnie światowej. W 1947 roku został zawodnikiem Partizani Tirana. W barwach tego zespołu wywalczył trzykrotnie mistrzostwo Albanii w sezonach 1947, 1948 oraz 1949, a także dwa razy wygrał Puchar Albanii[2][3]. W sezonie 1948 z 11 bramkami został królem strzelców tamtejszej ekstraklasy[4][5]. W 1950 roku albańskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych pod wodzą Mehmeta Shehu – wzorem innych krajów komunistycznych – poleciło utworzenie klubu piłkarskiego pod nazwą Dinamo Tirana, nad którym objęło patronat[6]. Gjinali otrzymał rozkaz gry w klubie i został mianowany jego kapitanem[6]. Z powodu rezygnacji Ludovika Jakovy, dwa miesiące po tym otrzymał także funkcję grającego szkoleniowca[6]. W latach 1950–1955 wywalczył z tym zespołem 6 tytułów mistrzowskich oraz pięciokrotnie zdobył krajowy puchar[1][7]. Okres ten uznawany jest za najlepszy w historii Dinama Tirana[1]. Po sezonie 1955 Gjinali zakończył karierę zawodniczą, pozostając dalej trenerem[7].
23 maja 1948 zadebiutował w reprezentacji Albanii w zremisowanym 0:0 spotkaniu z Bułgarią w ramach turnieju Balkan Cup 1948. 6 listopada 1949 zdobył pierwszą bramkę w drużynie narodowej w towarzyskim meczu z Polską w Warszawie (1:2). Łącznie w latach 1948–1952 rozegrał w reprezentacji 12 spotkań i strzelił 3 gole.
Lp. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Bramka | Rezultat | Ranga meczu |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | 6 listopada 1949 | Stadion Wojska Polskiego, Warszawa | Polska | 1:1 | 1:2 | Mecz towarzyski |
2. | 29 listopada 1952 | Stadiumi Kombëtar „Qemal Stafa”, Tirana | Czechosłowacja | 1:0 | 3:2 | Mecz towarzyski |
3. | 7 grudnia 1952 | Stadiumi Kombëtar „Qemal Stafa”, Tirana | Czechosłowacja | 1:0 | 2:1 | Mecz towarzyski |
W 1950 roku Gjinali objął posadę grającego trenera Dinama Tirana. W latach 1950–1958 zdobył z tym klubem 6 tytułów mistrza Albanii, a także 5 krajowych pucharów[1][7]. Dzięki łącznie 11 trofeom wygranych z tym zespołem był on w latach 1951–2022 najbardziej utytułowanym trenerem w lidze albańskiej, kiedy to został wyprzedzony przez Mirela Josę[8]. W trakcie pracy w Dinamo skonfliktował się z komunistycznym politykiem Feçorem Shehu, który ingerował w jego kompetencje[1]. Gjinaliemu groziło aresztowanie, jednak w jego obronie stanęli prominentni członkowie PPSh, w tym Kadri Hazbiu[1]. W latach 60. Gjinali prowadził KS Besa[9]. Następnie trenował Apolonię Fier (1971–1973 i 1977–1978) i KS Traktori Lushnja (1974–1976)[1][10]. Jego ostatnim klubem była KS Besa, którą prowadził w 1994 roku.
Urodził się w 1926 roku w Tiranie w zamożnej i wpływowej rodzinie[1]. Uczęszczał do Liceut të Tiranës[11], kształcił się także we Florencji we Włoszech[1]. Zmarł w 2005 roku w Tiranie i został pochowany na tamtejszym cmentarzu Varrezat e Sharrës[1].